De naam van de Zweedse band The Cardigans zal voor altijd verbonden zijn met Lovefool, dat door Baz Luhrmann werd gebruikt in z’n film Romeo + Juliet. Of, voor wie net als ik is opgegroeid met MTV van eind jaren negentig, My Favourite Game; inclusief omstreden videoclip.

Na het succes van My Favourite Game en het bijhorende album Gran Turismo, konden de bandleden elkaar wel aanvliegen. Zangeres Nina Persson bracht een soloplaat uit onder de naam A Camp, en gitarist Peter Svensson ging hits schrijven voor andere artiesten, waaronder Come Along voor landgenoot Titiyo. Maar in een villa in Santa Monica kwamen ze weer nader tot elkaar. Ze schreven Communication, een song over nouja, communicatie, of meer het gebrek daaraan.

Het zette de toon voor de rest van het album Long Gone Before Daylight. Die is duister, met een nadruk op ballads met country-invloeden. Daarmee lag het mijlenver van de vrolijke sixtiespop van Lovefool, of de jarennegentigrock van My Favourite Game. De hoes is een verwijzing naar The Visitors, het melancholieke meesterwerk dat de mede-Zweden ABBA in de nadagen van hun carrière maakte. Muziek voor de lange Scandinavische winternachten. Het is briljant.

De melancholie wordt slechts onderbroken door iets meer uptempo songs als You’re The Storm, For What It’s Worth en Live And Learn; het werden de singles, omdat de platenmaatschappij toch íets ter promotie moest uitbrengen. Zelfs die titels klinken omineus. Een favoriet kiezen is moeilijk: de koortjes en samenzang in Live And Learn, het walsje Lead Me Into The Night, of de slapeloosheid van Feathers And Down en 03.45: No Sleep.

Ik heb een zwak voor You’re The Storm, waarin liefde als een oorlogsdaad wordt omschreven:

I can hear your cannons call
You’ve been aiming at my land
Your hungry hammer is falling
And if you want me, I’m your country

Net zo mooi is de muziek. Die begint rustig, met een akoestische gitaar en een orgeltje. Als een wind die plots opsteekt en in het refrein aanwakkert als het liedje opentrekt. De gitaarsolo is zo laag, dat je even twijfelt of het een bas is. Na vier minuten is de rust wedergekeerd. Of is de liefde weggeëbd?

Na het succes van Gran Turismo werd Long Gone Before Daylight gezien als een flop. Het album werd beoordeeld als saai, met te veel ballads. Hoog tijd voor gerechtigheid. Long Gone Before Daylight is een meesterwerk.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.