Dit jaar was ik na een lange tijd weer eens aanwezig bij Noorderslag in Groningen. Niet als reguliere bezoeker dit keer, maar als verslaggever. De Popprijs-uitreiking heb ik moeten missen. Ik kon er niet bij zijn in de Grote Zaal om 23.00 uur, want op hetzelfde moment zou Lenny Monsou optreden op de 3FM-stage en ik was uitverkoren daar een stukje over te schrijven. Net voordat de prijsuitreiking zou plaatsvinden, ging in de redactieruimte al het gerucht rond dat Roxy Dekker zou gaan winnen, vanwege het feit dat de winnaar maar kort zou gaan optreden. Ik vond het al wat minder jammer dat ik niet bij de uitreiking kon zijn. Door technische problemen begon het optreden van Lenny Monsou wat later en er was tijd voor mij om wat na te denken over de Popprijs-uitreikingen die ik zelf had gezien in het verleden en over verschillende andere winnaars: winnaars die totaal het tegenovergestelde waren van iemand als Roxy Dekker. De namen en beelden van mooie winnaars kwamen in mijn hoofd voorbij. En toen ik dus ook aan Arling & Cameron dacht, kon ik een glimlach niet onderdrukken. 

Ik schreef er al eens over, één van de meest verrassende winnaars van de Popprijs was die van het jaar 2000. Bijna niemand had het van tevoren bedacht, maar toch wonnen Gerry Arling en Richard Cameron de prijs. En dat terwijl dit elektronische muziekduo in die tijd niet een heel grote naam a la Kane of Krezip was. De combinatie van pop, filmmuziek, dance, jazz, en easy listening van dit duo werd met name op waarde geschat in het buitenland en dan vooral in Japan en in de Verenigde Staten. Ik vond het prachtig toen ze in 2001 de prijs kregen uitgereikt. Wat een verrassing, maar hoe terecht eigenlijk. Het album Music For Imaginary Films was in 2000 uitgekomen en ik vond het daadwerkelijk één van de leukste albums uit Nederland ooit. Dat vind ik nog steeds. En ook de albums daarna hebben allen iets uitzonderlijks.

In april 2015 kwam het laatste album uit van het duo, GOOD TIMES. Daarna werd het rustig. Vorige week is Gerry Arling overleden. Het was Richard Cameron die het nieuws naar buiten bracht. Op Facebook schreef hij over Arling: ‘Hij was een van de grootste muzikale genieën van Nederland en het was een eer om 30 jaar lang met hem te hebben mogen samenwerken. Vaarwel, lieve Gerry.’

Gerry Arling was van oorsprong een Noorderling. Hij werd geboren in Drenthe en kwam uit Emmer-Compascuum. Eind jaren tachtig vertrok hij naar Groningen. En ging daar in bandjes spelen. Vaak speelde hij jazz, maar hij was bijvoorbeeld ook een tijdje bassist bij het legendarische AA & The Doctors. In 1995 richtten Arling en Cameron in Amsterdam samen met dj Eddy de Clercq het trio Popcorn op en gingen ze Easy Tune feesten organiseren. Een andere befaamde samenwerking was die met het Easy Tune-dj-duo de Easy Aloha’s. Met de single Aloha werd een bescheiden hit gescoord. 

Aloha is uiteraard het befaamde Hawaïaanse woord. Het heeft veel betekenissen, onder meer ‘vrede’, ‘liefde’, ‘compassie’, maar ook ‘dank’.  En ‘dank’ is het woord wat vooral in me opkomt als ik denk aan Gerry Arling op dit moment. Aloha, Gerry Arling! Liefhebbers wereldwijd zullen nog heel lang van je muziek genieten. 

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.