The Dandy Warhols brachten ooit een nummer uit waarin wordt gezongen over een meisje dat zo cool wilde zijn als Kim Deal. Een kansloze missie uiteraard voor een normale sterveling. Waar Prince nog wel eens werd omschreven als His Royal Badness zou je Deal kunnen aanduiden als Her Godly Coolness.
Haar onwaarschijnlijke coolness werd al duidelijk bij de sollicitatieprocedure van de Pixies. Black Francis en Joey Santiago (op dat moment de enige twee leden) hadden een advertentie geplaatst voor de zoektocht naar een drummer en een bassist. Kim Deal was de enige die daarop reageerde. Ze ging op auditie zonder muziekinstrument, want die lag nog aan de andere kant van het land. Gitaar spelen kon ze wel, maar een basgitaar? Mwah… moet ook wel lukken.
Ze werd aangenomen. Haar tweelingzus Kelley zou eventueel wel kunnen trommelen. Dat laatste liep op niets uit, want Kelley zelf deelde het enthousiasme van Kim niet. Dat ze nog nog nooit had gedrumd hielp waarschijnlijk ook niet zo heel erg. Gelukkig was Kim eerder al een drummer tegengekomen bij een bruiloft, waarna ook deze David Lovering tot Pixie werd gedoopt. Een bijzondere band was geboren.
Het succes van de Pixies moge bekend zijn. De merkwaardige combinatie van uiteenlopende karakters bleek – per ongeluk – een gouden greep. Hierbij schreef Black Francis (a.k.a. Charles Michael Kittridge Thompson IV/Frank Black) de meeste nummers, hoewel Kim Deal ook af en toe een bijdrage leverde. Bijvoorbeeld in de vorm van Gigantic; het nummer waarop Nirvana zijn Smells Like Teen Spirit baseerde. Dit alles in een vertwijfelde poging van Kurt Cobain om een Pixies-nummer te schrijven. Iets dat hij met bovengenoemd liedje als mislukt beschouwde. Cobain zocht de typische quiet-loud-dynamiek die zo eigen is aan het Pixies-geluid en waarvan Gigantic een exemplarisch voorbeeld is.
Naar verluidt gaat Gigantic over een relatie tussen een blanke getrouwde vrouw en een zwarte tiener, een thema dat Deal had gepikt uit de film Crimes of the Heart. Naar eigen zeggen heeft Gigantic geen seksuele connotatie, want zo is Kim natuurlijk helemaal niet. Het nummer verscheen op Surfer Rosa, het onvolprezen debuutalbum van de Pixies. Het was de enige single afkomstig van het album. Nu hoor ik je denken: ‘ja, maar Where is My Mind dan?’ Verrassing: dat is nooit een single geweest. Het nummer werd (opnieuw) mateloos populair na de eindscène van de film Fight Club. Ook Bone Machine en Vamos zijn nooit uitgebracht als singles. Geeft natuurlijk niet, want Pixies is niet echt een band die het moet hebben van singles. Gezien de dominantie van Black Francis binnen de band is het overigens licht ironisch te noemen dat juist Gigantic wel op die manier op de markt werd gebracht. Naast Gigantic is Kim ook het creatieve brein achter het nummer Silver.
Op artistiek vlak kon/kan Kim Deal beter haar ei kwijt bij The Breeders, de band van beide zusjes Deal, aangevuld met Jim McPherson (iemand die daadwerkelijk kan drummen), Josephine Wiggs en Tanya Donelly. Die laatste ken je wellicht van Throwing Muses. Voor de gelegenheid moest Kelley nog wel even gitaar leren spelen, want dat kon ze nog niet. Kim zelf nam ook weer de gitaar ter hand. Hoewel… er is een uitzondering. Wanneer je bij een concert van The Breeders staat en je ziet dat Kim Deal haar gitaar ruilt voor de basgitaar van Wiggs, dan weet je één ding zeker: het volgende nummer dat gespeeld wordt is Gigantic. Stiekem toch wel het hoogtepunt van een Breeders-show.