Een van de leukere dingen in het leven is toch wel plaatjes draaien op een feest, een festival of op een swingavond in een café, bijvoorbeeld morgen in de kroeg van Klaas (let op: sluikreclame!)
Een dikke maand geleden werd ik als dj (DJ Leedsizzer) uitgenodigd door Sociëteit de Harmonie in Groningen. Bij het woord sociëteit denk je al snel aan grote hoge ruimtes, wat oudere, welgestelde leden (mannen), biljarten, bridgen en bedienend personeel in uniform. Dat klopt. Tot het jaar 2000 dienden leden van de Harmonie ‘van het mannelijk geslacht én van onbesproken gedrag’ te zijn, maar deze zinsnede werd uit de statuten geschrapt.
Met vrouwen over de vloer wordt de behoefte aan ‘voetjes van’ die vloer ook groter en voilà, op een zeker moment kom ik dan in beeld. Die zondag is het gezellig druk op de dansvloer: Toots & the Maytals, Little Eva, Sam the Sham en Jerry Lee Lewis: het gaat erin als het woord Gods in een ouderling. Ik draai digitaal met de dj-app van Tidal dus vrijwel alle verzoekjes zijn mogelijk.
‘Kan ik ook wat aanvragen’, vraagt een jonge vrouw. ‘Tuurlijk’. ‘Ken je Vide Noir van Lord Huron?’ ‘Nee’, antwoord ik. Lord Huron ken ik, maar associeer ik niet direct met de dansvloer. Vide Noir (het nummer) is mij onbekend. ‘Wil je dat voor mij draaien?’
Ik heb er een beetje een hard hoofd in, maar aan de andere kant vind ik het ook wel tof dat iemand zoiets aanvraagt. Als ze bevestigend antwoord op de vraag ‘Maar je gaat er dan zelf wel op dansen toch?’ zoek ik het nummer op.
Bij de eerste bastonen van Vide Noir springt ze de dansvloer op. Er komt een duimpje mijn kant op. Niet echt een floorfiller denk ik nog, maar de aanwezigen trekken zich daar niks van aan. Ondanks de nogal ongemakkelijke breaks in Vide Noir (danstechnisch gezien), blijft de dansvloer tot het eind gevuld. Wonderbaarlijk.
De dag erop draai ik de hele dag Lord Huron. Ben Schneider (Lord Huron) heeft hetzelfde weemoedige in echo gedrenkte stemgeluid als de vroege Jim James (My Morning Jacket) en Robin Pecknold (Fleet Foxes).
Ik heb daar wat mee, met die drie stemmen. Ik associeer ze altijd met de Waddeneilanden, vooral Vlieland. Die far away stemmen passen precies bij het duinlandschap tussen zee en dennenbossen. Het zal wel een hele particuliere associatie zijn, maar ik hoop nog eens My Morning Jacket op Into The Great Wide Open te mogen zien. Of Lord Huron natuurlijk.