Zo rond april 2006 stak de muzieksnob in mij de kop weer eens op. Hadden de jaren daarvoor vooral mijn familie en vrienden te lijden onder mijn snobistische muzikale betweterigheden, nu had ik iets nieuws ontdekt: sociale media! Het was de tijd van Hyves!
Op Hyves zaten mensen elkaar niet af te zeiken zoals op X, maar kon je met gelijkgestemden een hyve oprichten waarbinnen je oeverloos kon uitweiden over wat je onderling verbond. Ik richtte natuurlijk de Muziekhyve(!) op. Een soort Ondergewaardeerde Liedjes avant la lettre.
Ook in de Muziekhyve postten mensen verhalen over een liedje samen met een YouTube filmpje of (nog vaker) een MySpace pagina van de uitvoerende act. Voor de jongeren onder ons: MySpace was in de jaren nul een site waar artiesten een plekje (Space) hadden waar ze hun liedjes promoten. Je kon daar ook vriendjes worden met die artiesten, wat natuurlijk supercool was.
Ik leerde veel muziek kennen via mijn nieuwe muziekvriendjes. Artiesten die we toen ontdekten? Neutral Milk Hotel, Smog, The Microphones en A Silver Mt. Zion. Artiesten die ik nu nog steeds koester. In april 2007 kwam A Silver Mt. Zion naar Nederland voor een Rotterdams festival dat Motel Mozaïque heette. Het festival had nog een aantal andere leuke acts geboekt, zoals The Bedroom Community en Midlake.
Mooi festival. Het ‘Motel’ in het concept slaat op het idee dat de organisatie een goedkope slaapplek regelde voor bezoekers van buiten de stad. In 2007 was dat een voormalig ondergronds casino. En hoewel het voor de tijd van het jaar (april) al ongenadig warm was, werd het in die benedendekse speelzaal ’s nachts berekoud en lag je min of meer te verrekken in je meegenomen slaapzak. Er was geen elektriciteit, één wc en één zaklantaren aan het begin van de zaal die je kon gebruiken om de wc te zoeken en daarna weer de weg terug naar je bed te vinden. Bij menige festivalbezoeker met veel bier op, sloeg de kelderkou ‘s nachts op de blaas, met alle ellende van dien, maar hé, dat hoort erbij moet je maar denken en het is een mooi verhaal voor ‘opa vertelt’.
Wat het festival ook geweldig maakte, was dat er voor elke editie een cd’tje uitgegeven werd, dat je gratis kon afhalen bij bijvoorbeeld PLATO. Geweldig, streamen via Spotify had je toen nog niet en zo kon je vooraf toch genieten van een soort van playlist.
Als eerste act in 2007 stond gepland: A Silver Mt. Zion, vrijdag 19.00 uur in wat toen nog gewoon de Schouwburg heette. Ik kwam net op tijd binnen en beende de trappen op. Op de eerste verdieping aan de achterkant stond de merch opgesteld. De hele catalogus op vinyl en cd lag daar uitgestald. A Silver Mt. Zion is ook vaak geroemd vanwege haar prachtige artwork (met al die vogels op gerecycled karton) waarin zij haar productie verpakt. Ik was zwaar onder de indruk van al dat moois.
Mooi was het. De muzikanten stonden in een halve cirkel op het grote podium met aan weerszijden een violist: Sophie Trudeau en Jessica Moss. Een beetje verscholen in de groep stond de op Frank Zappa lijkende gitarist/ zanger Efrim Menuck.
A Silver Mt. Zion wordt wel gerekend tot de postrock, wat je het best kan lezen als ‘voorbij de rock’. Het is de grote stap na de steeds complexer wordende prog- en hardrock. Postrock is organisch, groots, meeslepend en lijkt alleen nog gestuurd door natuurwetten die zich spiegelen aan immense landschappen. De bekendste postrockers zijn het Canadese Godspeed You! Black Emperor (GYBE) waarvan A Siver Mount Zion (ASMZ) een afsplitsing is en het nog bekendere Sigur Rós uit IJsland. Niet toevallig dat dit soort bands vooral komen uit gebieden waar je (veel) meer land hebt dan mensen! Het liefst zou zo’n band ook gewoon in de kosmos bivakkeren. De mooiste naam voor een postrock band is dan ook Explosions In The Sky. Postrock is muziek die vaak begint met een simpel akkoord of pianoriedeltje, maar allengs opzwelt tot een orgastische geluidsexplosie: Explosions In The Sky ja! Teksten spelen vaak een ondergeschikte rol bij postrock, daarom is het ook niet zo erg dat je er bij Sigur Rós niks van verstaat en GYBE al helemaal geen tekst heeft.
Bij Silver Mt. Zion wordt wel gezongen, maar ook niet overdreven veel, klanken zijn belangrijker. De meeste tekst gaat zitten in de song- en albumtitels. Zo staat het liedje van vandaag: ‘13 Angels Standing Guard ‘Round The Side Of Your Bed’ op het album ‘He Has Left Us Alone But Shafts of Light Sometimes Grace the Corners of Our Rooms’. Daarmee is geen woord te veel gezegd.
‘13 Angels Standing Guard ‘Round The Side Of Your Bed’ is dit jaar op de keuzelijst van de Snob2000 terecht gekomen. Tot mijn grote vreugde is het ook daadwerkelijk – zij het wat in de onderste regionen – in de Snob2000 aangeland. Het is het meest gestreamde nummer van ASMZ. Het is relatief eenvoudig, heel melodisch, eigenlijk gewoon prachtig. Ook is het gebruikt in de soundtrack voor de film ‘Mister Lonely’ van Harmony Korine en in een aflevering van de Engelse serie ‘Top Boy’ (afl. 10, jaargang 3).
Tot slot nog even dit: iemand vroeg na het beluisteren van dit nummer op een forum :
“What happened to the cat in 13 Angels Standing Guard Round the Side of Your Bed?”
Antwoord:
“The song ’13 ANGELS STANDING GUARD ROUND THE SIDE OF YOUR BED’ is not about an owner who made the song after his cat died. It is a song made by the ‘THEE SILVER MT. ZION MEMORIAL ORCHESTRA’. The cat died instantly after this sound was recorded.”
Wat uiteindelijk ook weer onzin is, want:
“Guitarist Efrim Menuck was devastated by the death of his dog and wanted to do something in memory of his beloved pet and friend. Sadly Menuck was on tour when his pet passed away and it must have been a devastating effect on the musician but yielded this amazing album.”
