Stelling: eindejaarslijsten zijn leeftijd bevestigend. In mijn geval: ouderdom. Bij de liedjes die er volgens jou écht in moeten staan, kom je tot de conclusie dat vele anderen ze niet (meer) aanvinkten. Zo zie ik in die andere lijst het wonderschone, en volgens mij meest melancholieke popliedje ooit, California Dreamin’, elk jaar verder wegzakken. Onbestaanbaar denk ik dan, vooral kijkend naar de – in mijn oren – troosteloze bagger die ervoor in de plaats komt.
Bij onze eigen lijst zie ik eenzelfde ontwikkeling. Hoe kan het in godsnaam dat You Really Got Me van The Kinks überhaupt in de Snob staat (vorig jaar ‘gestegen’ naar een schamele 1854) in plaats van de Top 2000. Het is verdomme de oorsprong van de latere hardrock. Heeft Dave Davies dan voor niks met een scheermes de luidspreker van zijn versterker bewerkt? Ook, hoe kan het dat een klassieker als Dixie Chicken van Little Feat in 2023 niet eens in de Snoblijst stond en niet verder reikte dan een bubbling under-notering?
Mijn derde en laatste voorbeeld is net zo godgeklaagd. No More Heroes van The Stranglers, een punk-rock standard. Net als The Kinks hebben zij in de Top 2000 gestaan, maar beiden zijn eruit gevallen. Is er dan geen enkel historisch besef bij de jongere stemmer? Ik noem een paar wanstaltigheden die men klaarblijkelijk waardevoller vindt voor de Top 2000: Metejoor & Hannah Mae met Wat Wil Je Van Mij? Of Merry Christmas van Ed Sheeran & Elton John. Onmacht, onbegrip, een draaiende maag en een run naar de wc.
The Stranglers, ooit begonnen als pub rockband The Guildford Stranglers, werd in het vakje punk gestopt, maar pasten daar eigenlijk niet zo goed in. Ja, hun recalcitrante gedrag sloot aan bij de beweging; daarentegen was de muziek te melodieus en te ingenieus. Wat wil je, bassist Jean Jacques Burnell had een opleiding tot klassiek gitarist genoten en ook toetsenist Dave Greenfield en gitarist Hugh Cornwell hadden veel meer in hun mars dan elk nummer drie dezelfde akkoorden raggen.
No More Heroes is de titletrack van hun tweede album en verhaalt over het verdwijnen van echte helden. Leon Trotsky, Lenny Bruce, Sancho Panza. Waar zijn ze gebleven? Maar, en dat is de feitelijke boodschap van het lied, wat moet je met andere helden? Zo wilden The Stranglers niet dat fans hen als helden zagen. Wees je eigen held! Dus, al is het nu te laat, de stembus is gesloten, wees dan volgend jaar een held en vink The Stranglers aan. Schijt aan al die nieuwlichterij. Koester de klassiekers, anders wordt het, van ouderdom, No More Stranglers Anymore.
