En zo sta je op Record Store Day ’24 met je snufferd bovenop de sensatie van de laatste editie van Noorderslag/Eurosonic: de band Hiqpy. Nieuwsgierig gemaakt door de verhalen had ik een plekje vooraan bij de kassa van Plaatboef Utrecht weten te bemachtigen. De nieuwe eigenaar was nog maar net begonnen om dit wegkwijnende pijpenlaatje aan de Oudegracht nieuw leven in te blazen. De bandleden pasten amper tussen de platenbakken; noodgedwongen moest de bassist zich tussen de medewerkers achter de toonbank positioneren. Hoewel de effectpedalen het lieten afweten, rolde er in een half uur een bijna perfecte shoegazestorm over de bomvolle zaak. Binnenkort treden we ook nog op in De Nar, wie weet zien we jullie daar, riep zangeres Abir Hamam ons na afloop vrolijk toe.
De Nar, wablief? Ik woon intussen langer in Utrecht dan in mijn geboortestad, maar van De Nar had ik nog nooit gehoord. Via de Instagrampagina van Hiqpy kwam ik er achter dat het Café Der Kunsten De NAR zich op de Nijverheidsweg bevond. Aan de rand van de Cartesiusweg, het bedrijventerrein waar oefenruimte en clubpodium dB’s dit jaar een nieuw onderkomen vond. Een hippe locatie dus, waar ik samen met mijn vrouw in het kielzog van Hiqpy nog twee ander bands mocht beleven. Over één daarvan moeten we het beslist even hebben: het Utrechtse Bowl. In het voorjaar van ’23 winnaar van lokale bandjeswedstrijd Clash Of The Titans. De uiterst strak georganiseerde chaos die het juryrapport vermeldde, was volgens mijn vrouw spot-on: Dit zit echt ongelooflijk goed in elkaar!
Op slag verliefd waren we, op deze energieke nieuwe loot aan de postpunkstam. Hoe val je in godsnaam nog op tussen de hordes andere jonge, raggende, shirtloze praatzangbandjes? vroeg 3voor12 zich af, ten tijde van het verschijnen van de debuutsingle Options, Variables, Shapes & Angles. Nog niet zo lang geleden gaf ik in dit blog aan zelf ook het mijne te denken van die niet aflatende postpunkrenaissance en het gemak waarmee de zoveelste sensatie op het schild wordt gehesen. Bowl is echter de uitzondering die de regel bevestigd; binnen één fantastisch nummer buitelen zoveel ideeën over elkaar heen, dat je je moet afvragen of term postpunk de lading wel dekt. Het eind 2023 verschenen album Sweet Caffeine roept bij mij de finesse van XTC in herinnering.
Het postpunklabel dankt Bowl deels aan de praatzang van Vos Ploeg. Denk overigens niet dat er in het luchtledige wordt gekletst; de band heeft echt wat te melden. Bijvoorbeeld over hoe belangrijk het is dat mannen elkaar aanspreken op ongewenst gedrag. Of die onthutsende verkiezingsuitslag van ‘23. Met het verschijnen van de EP Side A: The Rude Interruption of Fear werd daar afgelopen voorjaar een persoonlijk tintje aan toegevoegd. Een conceptplaat over de paniekaanvallen waar Ploeg last van kreeg tijdens corona en de daaropvolgende diagnose in de vorm van een dwangstoornis. De muziek lijkt er op de een of andere manier voor op maat te zijn gemaakt. Een openhartig statement, ongelooflijk dapper en bovenal waardevol om met je publiek te delen.
Foto: Jules van Eijs / Instagram: @julesvaneijs
