Iets van anderhalf jaar geleden bezocht ik in het Utrechtse DB’s een mini-festivalletje waarbij twee Nederlandse en één Amerikaanse band acte de présence gaven. De eerste twee bands luisterden respectievelijk naar de namen Spetterpoep en Zalm. Beide gaven ze optredens waarvan ik destijds zoiets had van: hm.., curieus. Optredens die net zo merkwaardig als enthousiast waren.
Het voordeel hiervan was dat het Amerikaanse Pound hiermee als een vrij normale band uit de bus leek te komen. Iets dat ik waarschijnlijk in geen enkele andere setting zo had ervaren.
Want Pound speelt wel degelijk erg aparte muziek. Eigengereid, origineel en afkomstig uit de hoofdstad van de grunge, Seattle. Pound bestaat uit Ryan Schutte, een gitarist die aan zes snaren niet genoeg heeft. Zijn baritongitaar telt maar liefst negen snaren. Het andere bandlid heet David Stickney, die drumt op twee totaal verschillend afgestemde drumstellen. Samen spelen ze muziek die in geen enkel mapje lijkt thuis te horen, of juist in heel veel mapjes tegelijk. Laten we even hun eigen omschrijving erbij pakken: Pound is a two piece experimental, instrumental grind, math, dbeat and sludge band.
Duidelijk? Nee, mij ook niet. Het ‘mathcore’-gedeelte kun je vrij letterlijk nemen. Op hun albums (ze hebben er twee) vind je titels als x-.+.+.x-.+.x-.x-.+, -xx.-.xxxx-xx.-.xxxx-xx.-.xx en x..^..x-x..^..x-x..^..x-x..^..x (wat overigens een erg lekker nummer is, ondanks de aanwezigheid van x-x..).
Als ik hun setlijsten zo terug kijk, dan heb ik de indruk dat we heel veel geluk hebben gehad dat we ze in Utrecht hebben mogen aanschouwen. Pound speelt vrijwel alleen maar in de Vervelende Staten van Amerika. Deze tour door Europa was blijkbaar een veredelde vakantie. Ze toerden dan ook met z’n tweetjes en verzorgden zelf de op- en afbouw van hun instrumenten en geluidsapparatuur.
Het concert van Pound was dus typisch zo’n concert waarbij je iets geheel nieuws ontdekt. Thuis heb ik ze een paar keer in nuchtere toestand beluisterd en kwam tot de conclusie dat dit dusdanig ingewikkelde muziek is dat Pound exact het soort band is dat je bij het Haarlemse Complexity Fest tegen zou kunnen komen.
Dit getypt hebbende herinner ik mij ineens een gesprekje met de heren van Pound. Hun volgende optreden was dus inderdaad in het Complexity Fest. Het optreden in Utrecht voor een dertig koppend tellend publiek was waarschijnlijk een opwarmertje.
Ben je op zoek naar hypnotiserende, stevige en (soms) atonale muziek die je nooit eerder hebt gehoord? Be penny-wise and Pound-foolish. Met het eerdergenoemde nummer x-.+.+.x-.+.x-.x-.+ wil ik je vast laten ervaren dat je Pound waarschijnlijk nooit in de lift of als wachtrijmuziek zult horen.
