Michael Kiwanuka houdt er niet van om zijn talent te verkwisten. Fans van bijvoorbeeld Daniel Romano (9 officiële platen in 2020, plus nog een live-album) of King Gizzard & Lizard Wizard (26 platen sinds 2012) zullen moeite hebben om hun favoriete artiesten bij te houden. Liefhebbers van Michael Kiwanuka hebben het wat dat betreft makkelijker: na zijn onvolprezen Home Again uit 2012 verschenen in 2016 Love & Hate en in 2019 KIWANUKA. En sindsdien is het weer stil.
Nou moet wel gezegd: wat Kiwanuka uitbrengt is van een hele grote schoonheid. Hij lijkt zelf de interesse in Home Again een beetje te zijn kwijtgeraakt. Tijdens concerten doet hij maximaal twee nummers van deze prachtplaat. Home Again is wat conventioneler dan de muziek die hij later heeft gemaakt, misschien dat hij om die reden daarop is uitgekeken. Voor mij is het nog altijd een ontzettend dierbare plaat, ieder liedje is raak. Het is heerlijk wentelen in zijn ouderwets aandoende soul en zijn ongemeen warme stem. De kans dat hij Tell me a Tail nog een keer live zal spelen lijkt me klein, maar wat prachtig is het.
Voor veel liefhebbers is Love & Hate de instap geweest, schat ik in, mede omdat Rob Stenders zich heeft opgeworpen als groot liefhebber van Cold Little Heart, wat deze mini-opera een plek in de Top 2000 heeft opgeleverd. Op de een of andere manier ben ik niet aangehaakt bij deze plaat, misschien was voor mij de stap vanaf Home Again een beetje te groot. Had ik heimwee naar de meer ouderwetse soul.
KIWANUKA heb ik dan wel weer in mijn hart gesloten. Het is voor mij een prachtige mix van vooruitstrevende soul als in You ain’t the problem en prachtige gevoelige liedjes als Piano Joint. Beetje Isaac Hayes, beetje Mayfield. Groots in arrangementen maar wel met liedjes die voor mij behapbaar zijn. Wat een weldaad, wat een warmte in zijn stem, wat een prachtige troostrijke muziek weet Kiwanuka toch te maken. Het is emotioneel, het is louterend, het is zo ongelooflijk mooi.
In 2024 stond Kiwanuka opeens weer op affiches van festivals, waaronder Down the Rabbit Hole. Zou er dan weer nieuwe muziek uitkomen? In ieder geval is dit jaar Lowdown (parts i and ii) verschenen. Weer een verdieping van zijn prachtige geluid. Een track die ontzettend doet uitkijken naar nieuwe, dit jaar weer te verschijnen muziek.
Is het dan jammer dat Kiwanuka zo weinig uitbrengt? Ach, zo lang zijn muziek van deze schoonheid is, is het het wachten waard.
