Ik weet het; deze website gaat over ondergewaardeerde liedjes en niet over hele albums. Ik kon eigenlijk geen keuze maken voor een nummer van het briljante debuutalbum Masters Of Reality van Masters Of Reality. Daarom heb ik gekozen voor Magical Spell, omdat deze op de bekende streaming het minst vaak is beluisterd. Ik snap niet waarom, want ze zouden allemaal ex-aequo verdeeld moeten zijn.
Magical Spell dus. Een lekker slepend bluesje, waarbij zanger Chris Goss op een bijna irritante wijze de schoonheid en magie van een vrouw bezingt. Juist die slepende stem maakt het bijzonder. Ik had ook echt geen idee wat ik op mijn platenspeler legde in 1988. De recensies in Oor en/of Aardschok waren lovend, dus blind gekocht en nooit spijt van gekregen. Maar bijzonder was deze plaat wel, want ik werd heen en weer geslingerd tussen blues, rock een vleugje metal en zelfs country-achtige invloeden.
De volgende albums vond ik niet allemaal even goed, maar briljant is het werk van de constante factor gitarist en zanger Chris Goss altijd gebleven. Hij heeft ook niet met de minsten samengewerkt in deze band en dan noem ik alleen maar Mark Lanegan die hij als zanger naast zich duldde. Het album Deep In The Hole waar dit over gaat is dan ook weinig te vergelijken met het debuutalbum. Maar ik raad u aan beiden te beluisteren. Mijn tip: stap eerst in bij het meest ondergewaardeerde nummer Magical Spell en de rest volgt vanzelf.
