65 jaar geleden verscheen Kom Van Dat Dak Af van Peter Koelewijn. De start van de Nederlandstalige rock- en popmuziek. In al die jaren is veel prachtige Nederlandstalige muziek verschenen. De bloggers van Ondergewaardeerde Liedjes kiezen deze zomer de in hun oren mooiste en meest ondergewaardeerde Nederlandstalige liedjes uit die 65 jaar.
Geloven moet je vooral binnenskamers doen en zeker niet over praten, vinden sommigen. Laat staan over bloggen of liedjes over maken. En met hetzelfde gemak spreken deze ‘sommigen’ hun mening uit over politiek. Wat mij betreft een onzinnig statement van sommigen. Alle onderwerpen mogen aan bod komen van mij, of dat nu Allah, Boeddha, Jahweh, milieu, formule 1, corona, de situatie in Israël of wat dan ook is; schrijf, zing of spreek erover. Natuurlijk is het niet altijd handig om je overal over uit te spreken en het is altijd goed om de nuance te behouden. Zo, dat wilde ik eerst even kwijt voordat we over gaan naar … …kerkmuziek.
Ik denk dat Trijntje Oosterhuis na Kees Kraayenoord, de meest gezongen en beluisterde artiesten is in Nederlandse kerken. Ook andere bekende wereldhits zoals Where The Streets Have No Name, Stand By Me en Bridge Over Troubled Water worden met regelmaat ten gehore gebracht in moderne kerken. Maar terug naar Trijntje; haar bijdragen hebben voor een groot deel te maken met het werk en leven van haar vader Huub Oosterhuis die ons vorig jaar is ontvallen. Het bekendste nummer in de samenwerking tussen vader en dochter is Ken Je Mij.
Huub Oosterhuis heeft vele Bijbelteksten en psalmen hertaald. Hij heeft daarmee een belangrijke bijdrage gehad in de liturgie van Nederlandse kerken en ik denk zelfs dat deze voormalig katholiek onder protestanten misschien wel grotere waardering kent dan in eigen parochie. Maar ik vermoed dat dit wijlen Oosterhuis niet had uitgemaakt, want deze man was ruimdenkend en zijn tijd vooruit. Dat klinkt ook door in zijn teksten, waarbij je vaak je eigen verhaal kan maken. Zijn teksten zijn niet heel expliciet, in tegenstelling tot heel veel andere kerkliederen die dat wel zijn. Huub Oosterhuis schuwde niet om de donkere kant van het leven onder woorden te brengen en grote levensvragen te stellen. Op ander moment hield hij het heel simpel en sober en volstond slechts met enkele zinnen, zoals in Wek Mijn Zachtheid.
Wek mijn zachtheid weer
Geef mij terug de ogen van een kind
Dat ik zie wat is
En mij toevertrouw
En het licht niet haat
Al in 1979 werd deze tekst op muziek gezet door Antoine Oomen, een componist die heel veel van Oosterhuis zijn teksten op muziek heeft gezet. Deze tekst is bedoeld als een gebed, een gebed om kinderlijk vertrouwen. Het bijzondere van deze tekst is dat hij later ook in andere bewoordingen terugkomt in muziek, zoals bij Spinvis’ Kom Terug: Erf de ogen van je kind. Kijk erdoor. Ik heb het betiteld als één van de mooiste zinnen in de popmuziek. Het mooie van het gedicht Wek Mijn Zachtheid is dat Oosterhuis het ook hier niet heel expliciet maakt. Je hoeft deze tekst niet te linken aan een God of hogere macht, maar kunt hem ook ’s ochtends in de spiegel naar jezelf uitspreken. Van wat zachtheid is nog nooit iemand slechter geworden. Doe er je voordeel mee, ook als je niets met God hebt en vindt dat hier niet over gesproken mag worden. Amen.
Foto in headerafbeelding door Tom Beetz via Wikipedia
