65 jaar geleden verscheen Kom Van Dat Dak Af van Peter Koelewijn. De start van de Nederlandstalige rock- en popmuziek. In al die jaren is veel prachtige Nederlandstalige muziek verschenen. De bloggers van Ondergewaardeerde Liedjes kiezen deze zomer de in hun oren mooiste en meest ondergewaardeerde Nederlandstalige liedjes uit die 65 jaar.
Dik zestig nummers onderweg vroeg ik me af: wat ontbreekt er eigenlijk nog in het lopende overzicht met Nederlandstalig en ondergewaardeerd moois uit de afgelopen 65 jaar? Iets voor onder de boom natuurlijk! Onze schaduwlijst met popmuziek-in-je-moerstaal piekt pas echt met een onvervalste Kerstkraker. Daarbij had ik overigens geen platgetreden paden in gedachten: Een Bakske Vol Met Stro, Flappie of die Kerstbal van Bert en Ernie mag je houden. Voor mijn nominatie mik ik liever op volwassen Kerstvermaak. Katja en De Jeugd Van Tegenwoordig met Ho, Ho, Ho kwamen dicht in de buurt van de nominatie. Het nummer dat echter een brug weet te slaan tussen Kerst in de zorgeloze jaren 80 en 90 en die van de turbulente t(w)ennies, komt voor rekening van superster MEROL.
MEROL speelde zich in 2019 in de kijker van alternatieve muziekliefhebbers, door aan de haal te gaan met VPRO’s Song van het Jaar Award. Hou Je Bek En Bef Me: zo’n nummer dat je niet meer uit je hoofd krijgt en waarbij je als jonge vader vreselijk op moet passen dat je het niet meezingt tijdens het koken. De erfgenaam van You Suck van Consolidated en de Yeastie Girls, dat ik als eerstejaars student gedachteloos meebrulde op de dansvloer van de Grote Catacomben aan de Utrechtse werf. Maar dan een tikkie gevatter. En gezongen over een onweerstaanbare beat, die het midden houdt tussen electro uit de vroege jaren 80 en de R&B en hiphop van midden jaren 90. Niet onbelangrijk: dit nummer ontstond in reactie op al die misogyne rappers en hun lege praatjes en zelfverheerlijking.
Het geniaal grappige Kerst Met De Fam dateert van een jaar eerder en kwam ik op het spoor bij een zoektocht naar nieuw bloed voor mijn jaarlijkse Kerst-Top 50 49 Ballen & 1 piek. Binnen no time groeide MEROL binnen ons gezin uit tot graag geziene gast tijdens de donkere dagen. Van Mijn vader spuit sneeuw in de kozijnen waar nu opeens allemaal treinen rijden tot Het vaag brommende rendier in de voortuin: de kneuterigheid van Kerst vieren met je bemoeizuchtige, maar goed bedoelende ouders. Verpakt in warme chocolademelkdampen en de geur van zoete aardappelfrietjes. Naar het einde toe wordt het wat expliciet – Na het Big Mac menu begon ik aan jouw lijf – maar dat mag de pret niet drukken: tegen die tijd gaan wij al lang in polonaise breed lachend de keuken rond.
Tegelijkertijd is dat expliciete zo’n beetje MEROL’s troefkaart en dient het vaak een nuttig doel, getuige de onderliggende maatschappijkritiek (waarbij ze trouwens ook zichzelf niet spaart). Zo vormde de bizarre periode van lockdowns een inspiratiebron voor hoogstandjes als House Party (over de populaire videobelapp), Knaldrang (het gemis aan nachtleven) en het duet Ik **** Je Op Afstand met Lubach. Na corona verloor ik haar een beetje uit het oog, maar bleek ze een eerste plaat te hebben uitgebracht en staat voor komend najaar alweer een tweede in de coulissen. In het jaar, waarin de alomtegenwoordige Roxy Dekker de Edison voor beste nieuwkomer in ontvangst nam, mag MEROL niet in onze lijst ontbreken. De Dua Lipa van de Lage Landen plaveide voor haar de weg!
Foto in de headerafbeelding via Wikipedia
