65 jaar geleden verscheen ‘Kom van dat dak af’ van Peter Koelewijn. De start van de Nederlandstalige rock- en popmuziek. In al die jaren is er veel prachtige Nederlandstalige muziek verschenen. De bloggers van Ondergewaardeerde Liedjes kiezen deze zomer de in hun oren mooiste en meest ondergewaardeerde Nederlandstalige liedjes uit die 65 jaar.
Als André Hazes in 1989 al was overleden, dan had hij zich, samen met zijn Prisma-rijmwoordenboekje, omgedraaid in zijn graf na het horen van dit liedje.
Ik bedoel:
Ze zeggen dat ik taai ben
Dat ik een echte haai ben
Ja, het rijmt. Maar daar is alles mee gezegd. Het vreemde is dat Domino van begin tot eind aan elkaar hangt van vergezochte (en soms ronduit slechte) rijm. En toch is het nummer onweerstaanbaar. Het spreekt tot de verbeelding van iedereen die weleens een liefde heeft gehad die iets te mooi was om waar te zijn. Het meisje dat zo mooi was, door iedereen begeerd, maar ze koos voor jou. Hoe dan?? Dat kon niet lang duren.
Je zou Domino kunnen zien als deel van een tweeluik, samen met Daar Gaat Ze, dat in feite hetzelfde thema heeft. Alleen zit die grotere hit tekstueel net wat vernuftiger in elkaar. Deze regel alleen al:
De bisschop zegt “Dit is Gods werk”, buigt z’n grijze hoofd en dankt de Heer
Nog eens een keer
Dank U meneer
Nee, dan Domino. Ze heette Domino, Domino of zo. HOEZO, CLOUSEAU? Dat ‘of zo’ is gewoon heel raar, alsof je haar niet interessant genoeg vond om haar naam te onthouden.
Tijdens het luisteren van Domino voel ik altijd dat spanningsveld: mijn rationele ik ergert zich een beetje aan de songtekst, mijn emotionele ik laat zich achterover vallen in dat gelukzalige gevoel dat dat hemelse meisje, al is het maar voor heel even, voor mij heeft gekozen.
Wat het muzikaal zo onweerstaanbaar maakt? Domino past perfect in de ‘rock ballad’-traditie die eind jaren tachtig, begin jaren negentig furore maakte. Liedje over liefde, langzaam tempo, maar met dramatische accenten en een snijdende gitaarsolo.
En dat kunstje flikt Clouseau hier perfect.
De cover door Jasper Steverlinck snijdt nog net iets dieper in de ziel. (VTM Liefde voor muziek seizoen 10)