65 jaar geleden verscheen Kom van dat dak af van Peter Koelewijn. De start van de Nederlandstalige rock- en popmuziek. In al die jaren is veel prachtige Nederlandstalige muziek verschenen. De bloggers van Ondergewaardeerde Liedjes kiezen deze zomer de in hun oren mooiste en meest ondergewaardeerde Nederlandstalige liedjes uit die 65 jaar.
Situatieschets. Ons studentenhuis. We hebben een blauwe keuken, en schimmels in ons bad. Ik kan lekker koken, en we drinken bier uit ‘n krat. De radio staat op de koelkast en speelt muziek als je afwást. Frits Spits klinkt elke avond en dat maakt het zaakje rond.
Op een avond, tijdens de afwas, werd mijn aandacht getrokken door het liedje Vang Me van Cherry. Een efficiënt liedje. Weinig woorden, minimale muziek, simpel en toch veel effect. Het liedje heeft klaarheid en sprankelt. Je hoort iemand die onbevangen opgewekt haar gevoel deelt. Ze is ontspannen en laat zich gaan, tikkeltje ondeugend, want ze weet: bij deze man voel ik me thuis; ik laat me gaan, ik geef me over. Jaren later liep ik tegen een mini LP aan waarop het nummer te vinden was. Kon ik niet laten liggen. De herinnering aan het vrolijke nummer maakte me ter plekke al weer blij. Het elpeetje bevatte meer mooie nummers, zoals de sterke (tekst en muziek) ballad Zoals Het Hoort, dat – zoals ik nu ontdek – ook de b-kant was van Vang Me.
Cherry bestond uit Simon Been en Cherry Wijdenbosch. Beiden zaten eerder in Braak, een pionierende nederpop band die voortkwam uit de begeleidingsband van Lenny Kuhr. Braak schreef liedjes in de tijdgeest van de zich onttakelende verzorgingsstaat. In het Nederlands! Ze plaatsten zich daarmee in de lijn met Bots en De R.K. Veulpoepers. Met o.a. die laatste band treedt Braak in 1979 op tijdens de ‘Nacht tegen Van Agt’, een festival dat als opwarmer werd georganiseerd voor de grote demonstratie tegen de bezuinigingsplannen Bestek’81. Ik weet het nog. Ik stond toen op punt van gaan studeren. Het was een deprimerende tijd.
Muzikaal stegen de ambities van Braak uit boven die tijdgenoten. Illustratief daarvoor is Suite Voor Een Hypochonder (1980). Een, ik citeer, “anderhalf uur durend programma zonder onderbreking over vrijwel alles wat een mens in het huidige tijdsgewricht kan bezighouden” (Eerste Nederlandse popencyclopedie, editie 1982). Ondanks de veelbelovende start zal Braak niet profiteren van de hoge vlucht die de nederpop korte tijd later zal nemen.
Met Cherry slaan Wijdenbosch en Been een veel lichtere toon aan, al blijft de ‘kritiese’ ondertoon aanwezig. De hit Dame Uit Suriname (1984) wordt door sommige mensen dan ook iets te serieus genomen. Zodanig dat bij Wijdenbosch de stenen door de ruiten vliegen. Later zal Cherry Wijdenbosch (geboren in Jakarta) overigens vertellen nooit in Suriname te zijn geweest.
Dua Lipa heeft in 2023 een grote (Barbie) hit met Dance The Night. Luister eens naar dit stukje en je begrijpt hoe goed Vang Me is opgepakt.
