Bij Ondergewaardeerde Liedjes besteden we graag aandacht aan nieuwe muziek. De rubriek ‘Nieuwe Muziek’ is de plek voor een goed gesprek met artiesten over nieuwe liedjes, én de plek waar we een podium willen bieden aan echt kakelvers talent.
Meer dan alleen harde knallers
Rats and Daggers is een heavy punkpower trio uit Utrecht bestaande uit gitarist/zangeres Imara Speek, bassist Camilo Ulloa en drummer Sander Koene. Afgelopen april kwam de tweede EP uit van deze band, Half Hanged. Het is een EP met veel bijzondere krachten en is zeker geen half werk. Niet alleen ervaar je op deze plaat het killer live-geluid van de band. Als luisteraar ervaar je dat je door verschillende lagen van emoties wordt gesleurd. Hoe doet de band dat toch en hoe is de EP tot stand gekomen? Hoog tijd dus om eens met frontvrouw Imara van gedachten te wisselen.
“Ik denk dat de band nu écht Rats And Daggers is”
Wat is het verhaal van Rats and Daggers tot nu toe?
Imara: “Rats and Daggers is een powertrio en we komen uit Utrecht. Voor corona was er nog een andere samenstelling; Tijdens corona kom je jezelf wat tegen en kom je erachter dat je niet hetzelfde wil met z’n drieën. Ik denk dat heel veel bands toen zijn stukgelopen. Eerst zochten we een nieuwe drummer, toen hebben we Sander erbij gevraagd. Hij zat eerst in een andere band waar wij in het voorprogramma zouden spelen, maar dat ging allemaal niet door vanwege corona en toen stopte die band ermee. Daarna vertrok onze bassiste en toen gaf Camilo aan dat hij wel bij ons wilde spelen. Camilo volgde ons al een tijdje. Hij zag ons voor het eerst toen we een keer in het voorprogramma van Bleach speelden, een Nirvana-coverband.”
“Met de nieuwe samenstelling zijn we heel erg veranderd. We spelen een ander soort muziek en hebben een heel ander soort inspiratie. Ik denk dat de band nu écht Rats And Daggers is. Het is wel heel fijn als je in een veilige omgeving bent, waarin iedereen zijn eigen input durft te geven. Met z’n drieën zijn we heel erg vrij. En we hebben allemaal ook wel een andere muzieksmaak, ook veel van hetzelfde hoor, maar mede daardoor is bijvoorbeeld de zware punk in onze sound terechtgekomen. En ook een beetje dat duistere wat een beetje in de nieuwe EP zit, dat is iets waar we alle drie van houden.”
“Nu zijn we zover dat we het ook leuk vinden om meer te experimenteren”
Hoe heeft de band zich verder ontwikkeld? Als je luistert naar de nieuwe EP en de vorige, wat zijn dan de verschillen?
“Bij de eerste EP hadden we wat meer bewijsdrang. In het begin hadden mensen namelijk moeite om ons weg te zetten. We waren niet hard genoeg om helemaal metal te zijn, het was niet vrolijk genoeg om in een kroeg neer te zetten en het was niet punk genoeg voor de underground. Alles was het net niet. Dat was lastig. Daar hebben we toen gewoon een doubledown op gedaan: keihard schreeuwen en harde dingen én we doen gewoon ook punk. Het hoefde niet aan één van die kanten vast te zitten toen. Nu zijn we zover dat we het ook leuk vinden om meer te experimenteren. We vinden Nine Inch Nails ook goed, dat mag je terughoren, we hoeven wat ons betreft nu niet vast te houden aan ons eigen genre.”
De nieuwe EP begint met een intro, het titelnummer. We horen dan niet jouw stem, maar een mannenstem met een stuk spoken word. Dat is zeker anders!
“Dat intro, dat is wel een verhaal inderdaad. Ik luister veel naar podcasts en één van de podcasts waar ik graag naar luister heet Lore, dat gaat over hoe verhalen ontstaan, door waargebeurde dingen heel vaak. Waar komen de verhalen van vampiers vandaan en verhalen over heksen, dat soort dingen. En één verhaal ging over Half Hanged Mary. Over een vrouw die ervan werd beschuldigd een heks te zijn en die werd opgehangen. Maar ze overleefde, waarna ze de burgemeester vermoordde en uiteindelijk verdween. Heel erg natuurlijk, maar ik vond dat een heel cool verhaal. Als je beseft dat vrouwen nog niet zo heel lang geleden nog onderdrukt werden en als je bijvoorbeeld The Handmaid’s Tale van Margaret Atwood leest, dat gaat over een nabije toekomst waarin vrouwen ook heel erg onderdrukt worden, vond ik het heel belangrijk om iets daarover te zeggen. Margaret Atwood had over Half Hanged Mary ook een heel vet gedicht geschreven, wat me tekstueel gezien dan weer heeft geïnspireerd. Ik vond het daarom heel erg passend om aan dit nummer iets van poëzie terug te geven. En Camilo heeft een Chileens accent en een beetje zo’n vampieren-stem, het was gewoon cool dat ik het niet zou inspreken, juist omdat het feministisch is, zo van: iedereen staat erachter. Half Hangend was best een beetje spannend om als eerste nummer te doen, want het is echt heel anders, maar het is daarom ook best wel leuk.”
Half Hanged en het volgende nummer Mary horen dus ook echt bij elkaar, ze gaan in elkaar over.
“Klopt, het was in principe ook geschreven als één nummer. Daar hebben we het best lang over gehad, of we het moesten lostrekken of niet. Het was uiteindelijk best wel een beetje een commerciële actie om het los te trekken, het is al met al meer radiovriendelijk om met een stampende bas te beginnen.
(Tekst gaat verder onder de video.)
Sommige nummers spelen jullie al een tijdje live. Het nummer Blind onder andere…
“Ja, maar Blind hebben we best wel veel aangepast. Daar hebben we nog verder mee geëxperimenteerd. We hebben de EP opgenomen met Daan Duurland (red: Producer/Engineer van onder andere Tramhaus en Marathon). En hij wou graag ook meeproduceren, want hij gaf aan onze nummers heel vet te vinden. Maar zelf was hij ook een beetje meer op zoek naar wat experimentatie. Hij vroeg of we daar open voor stonden. Dat wilden we heel graag. Ook omdat we maar met z’n drieën zijn, alle extra invalshoeken zijn dan heel welkom. Hij heeft heel erg meegedacht aan de opbouw van Blind, om het nog wat spannender te maken. Daardoor is Blind heel erg verbeterd wat mij betreft.”
Hoe groot is de rol van Daan verder geweest?
“Bij twee repetities heeft hij mee geluisterd en feedback gegeven. Vooral over de opbouw en de vorm. Dat was fijn, want zelf zit je je vaak zo blind te staren. En verder heeft hij ons behoorlijk uitgedaagd. Warning Sign en Back Sabbath zijn bijvoorbeeld pas in de laatste maand geschreven. Hij vroeg ons of we konden proberen nieuwe nummers te schrijven. Ik dacht: ‘Weet je, ik ga voor de lol echt iets anders proberen!’ Met Warning Sign zijn we echt iets Nine Inch Nails-achtig gaan doen, bijvoorbeeld. En we zijn geïnspireerd door vrienden van ons: Library Card en Ontaard, die zijn ook heel erg bezig met spoken word. De EP is dus ook wat dat betreft een ode aan onze vriendenclub. Het is dus niet een EP geworden met alleen van die heavy hitters, maar ook met een adempauze tussendoor.”
Het is een EP, maar het is meer omvattend dan dat. Het voelt als een album haast!
“Dank je! Daar zijn wij dus ook heel erg blij mee. Het is ook echt meer een verhaal. Toen Mary geschreven was vonden we ‘half hanged’ een cool concept: je kunt twee kanten op, of sterven of uit de dood herrijzen. Meerdere nummers die we hadden geschreven gaan daar min of meer ook over.”
Jullie noemen in jullie bio ook de inspiratie van LCD Soundsystem. Waar horen we die terug?
“In Back Sabbath, eigenlijk alleen daarin. Wat heel grappig was, we hadden gezegd, we willen een heel dansbaar nummer, een beetje zoals LCD Soundsystem. We hadden echt de behoefte om mensen te laten dansen en niet alleen te laten gillen. Een beetje wat vieren, en jezelf ook niet helemaal serieus nemen. Alle nummers gaan verder over beklag. Dit nummer gaat over rugpijn, maar wel op een beetje silly manier. Er was één nummer van LCD Soundsystem waar ik door werd geïnspireerd: new body rhumba, een heel vet nummer, heel dansbaar, maar nog wel een beetje in de buurt van Viagra Boys. En de combinatie is lang niet gek, kort nadat we het nummer hadden gemaakt kwam IDLES met een nieuw nummer samen met LCD Soundsystem. Dus het was echt een perfect idee!”
Welke artiesten inspireren je verder? En waar luister je nu zelf graag naar?
“Sander en Camilo luisteren heel erg graag naar Viagra Boys en King Gizzard and the Wizard Lizard. Ik luister heel graag All Them Witches, maar ook heel veel naar Brutus bijvoorbeeld en Big Brave. Dat zijn de wat zwaardere dingen. Maar ik luister ook heel erg veel naar boygenius en Mitski. Die hebben weer hele verhalende teksten die ik fijn vind. Van die epic meezingers, daar ga ik ook erg goed op. Ik heb het idee dat ik veel van de sound uit het zwaardere werk haal en dat de hooks meer uit de pophoek komen. Sommige mensen vinden dat wellicht stom voor een heavy punkband, maar ik vind het belangrijk dat dingen blijven hangen. Want dat maakt voor mij liedjes leuk.”
Wil je Rats and Daggers snel live gaan zien? Dat kan volgende week – 7 juni – nog in Zutphen in Café Uffie’s. Mis het niet! Check de Half Hanged EP hier.
Rats and Daggers organiseert ook elk jaar het Beware Of Banshees-festival. Een festival dat zich inzet voor meer genderdiversiteit in de muziek. Zet in je agenda, 17 augustus 2024, de Nijverheid in Utrecht. Imara: “De line-up is bijna compleet dus die gaan we binnenkort bekendmaken!”
