Een dilemma: noem je The Call nu een one hit wonder, of toch niet? Feit is dat ze hier aan deze kant van de Atlantische Oceaan amper wat teweeg brengen in de jaren 80. Meer aandacht krijgen ze in hun thuisland (VS).
Het is niet voor het eerst dat VARA’s Verrukkelijke 15 mijn eerste kennismaking is met een artiest of band die op de andere zenders niet te horen valt. De single I Still Believe raakt in 1986 bij mij meteen de juiste snaar. Who-hoo, de plaatselijke bibliotheek heeft ook hun plaat Reconciled te leen. Ik weet nog dat ik het op de b-kant van een TSA Turbo cassette gezet heb. En het is nog steeds niet vervangen door een exemplaar op cd. Waar zelfs in de betere platenzaken erg moeilijk aan te komen valt. Dus dat wordt nog Discogs afstruinen.
Na Reconciled volgden nog twee prima albums. En grunge, wat het einde van het succes betekende. Zanger Micheal Been ging solo, er verschenen nog wat compilaties en een mooie liveplaat. Helaas is Been al een tijdje niet meer onder ons. Hij overlijdt na een hartaanval op 19 augustus 2010 backstage tijdens Pukkelpop. Daar was hij geluidstechnicus bij Black Rebel Motorcycle Club, de band van zijn zoon Robert Levon.
Voor mij is I Still Believe nog steeds een van de beste songs uit mijn jeugd. Al die (mogelijke) Bijbelse verwijzingen (vooral in het eerste couplet) raakten mij niet. Het nummer gaat over hoop en vertrouwen. Ondanks alle beproevingen en verleidingen die het leven biedt, je er toch doorheen slaan.
Ik had nog niet gezegd dat dit ondergewaardeerde pareltje ook in 2023 té laag in de Snob 2000 stond. Bij dezen.
