Bij Ondergewaardeerde Liedjes besteden we graag aandacht aan nieuwe muziek. De rubriek ‘Nieuwe Muziek’ is de plek voor een goed gesprek met artiesten over nieuwe liedjes, én de plek waar we een podium willen bieden aan echt kakelvers talent.
NORA is de naam van de nieuwe EP van We Are Joiners. Het is de vijfde in twee-en-een-half jaar tijd van de lo-fi indie punkband uit het zuiden des lands. En we kunnen niets anders zeggen: NORA is weer een briljant fijne. We zochten voor de gelegenheid contact op met Joep van Son, de liedjesschrijver, zanger en gitarist van de band. We spraken met hem niet alleen over NORA, maar ook over de volgende stap van de band en het aankomende album dat samen met ‘best een dikke’ producer zal worden gemaakt.
“Het is aftikken en gaan”
We moeten als eerste bekennen bij Joep, dat we het een beetje hadden gemist dat er een EP aan zou komen.
Joep: “Ja, die zagen we zelf ook niet aankomen, eerlijk gezegd. Het is wat dat betreft spontaan op het net gegooid. Ik drijf Bryan, mijn labelbaas uit New York van Totally Real Records af en toe tot wanhoop. Dat ik ineens zeg ‘oh ja, er is iets af!’”
“Onze EP’tjes maken we dan ook heel snel. Soms doe ik het helemaal alleen, soms met bassist Ties en drummer Niels en Bryan op gitaar. Het schrijven van de nummers en het opnemen daarvan loopt synchroon, legt Joep uit: “Het is aftikken en gaan.”
Je kunt de muziek van We Are Joiners omschrijven als lo-fi punkmuziek. Joep heeft al een historie met het genre, ook al snapte hij het eerst nog niet zo goed. “Met Niels zat ik ook ooit samen in een punkband, toen we een jaar of achttien waren. Toen kwam ik er achter dat ik liedjes kon schrijven. Maar ik maakte van die zoete indiepop en ik had het gevoel dat ik de punk helemaal om zeep had geholpen bij die band. Dus daarom dachten we later zo van, laten we met We Are Joiners weer échte punk gaan maken.”
“Omdat ik eigenlijk geen drum kan spelen, doen we de basdrum met een stok”
Voor het opnemen van de songs wordt door Joep en co. gebruikgemaakt van een ‘aftandse’ Boss 8-sporen recorder: “Het is een marktplaats-recordertje, gekocht voor 50 piek. Er zitten spuuglelijke effecten op.” Ook qua instrumenten is het allemaal behoorlijk basic. “Alles speel ik nu met mijn akoestische, nylon-snaar gitaartje. Het enige wat we verder gebruiken zijn twee trommeltjes, een snaredrum en een basdrum die op z’n kant is gezet. Omdat ik eigenlijk geen drum kan spelen, doen we de basdrum met een stok. En Ties bast zo af en toe mee, met een kleine tafelversterker. Heel primitief. De microfoon leggen we op de grond, en that’s it. Het klinkt altijd wel tof op het recordertje, maar je hebt maar zeven sporen die nog werken, dus daarop moet je het ook maar zien te doen. Je moet minimalistisch denken, zang en gitaar moeten altijd gelijk, want er zijn geen genoeg sporen over. En dan is er nog ruimte voor een solo-dingetje, een extra gitaar, of een bekken, maar dat is het wel. Het is ook wel het leuke daaraan. Je hoeft niet als bij een studio-proces veel uit te dokteren of na te denken. Je zet het erop en het is binnen een uurtje af. En als het niet mooi is, dan nemen we het maar opnieuw op.”
“Het is zo primitief hoe onze EP’s zijn opgenomen. Dat is supertof, maar het lijkt ons wel leuk om nou iets beter te gaan opnemen.”
En dat is dan ook de volgende stap. Een album staat in de planning en dit keer zal het anders gaan dan voorheen. Het materiaal is nog niet af, maar de aanzet is al wel gemaakt. “We hebben al wel een hoop demo’s. Maar ik heb nog niet het eureka-moment dat het precies duidelijk is wat het gaat worden. Het wordt wel punk uiteraard!”
De Boss kan voor het album even in de kast worden opgeborgen. “In de schuur thuis heb ik een computer staan met software, en alles wat we nodig hebben is al aangeschaft. We kunnen nu wel in principe het album gaan opnemen. Het wordt dus een studio-achtige plaat. We gaan het relatief primitief opnemen toch wel, gewoon met een drumstel en versterkers. Vervolgens sturen we het vrij on-afgemixte materiaal naar Travis Harrison. Dat is een vriend van onze labelbaas en best een dikke producer. Hij maakt er wat moois van, hoop ik dan.”
Harrison is sessiemuzikant, geluidsmixer en ook de producer van een groot aantal albums van Guided By Voices. ‘Het lijkt me erg leuk dat hij er van maakt wat hij ervan ziet. Ik ben natuurlijk erg beperkt, ik kan er maar één sound uit poepen, en dat is dit. Dus ik vind het heel fijn als iemand anders er met een mix aan de haal gaat. Ik geef het graag uit handen, ik heb het idee dat we al twee-en-een-half jaar in een soort demofase zitten. En daar ben ik nu wel even klaar mee.”
Het album heeft al een naam, het gaat ZILST heten. Joep komt uit het dorpje Zeelst, een gehucht dat onderdeel is van Veldhoven. En ZILST zal dus vooral ook daarover gaan. “Ik vind het fijn binnen een concept te werken, dat de nummers verbinding met elkaar hebben en dat je voor jezelf een soort van geraamte voor een verhaal opzet. Dat vind ik zelf een leuk proces.”
We gaan weer terug naar de EP NORA, want ook daar is sprake van een thema. Joep: “Het woord NORA staat voor Arno, hij is een vriend van mij en deze EP is een cadeautje voor hem. Arno heeft zelf meegeschreven, hij zat naast me toen ik de muziek opnam en hij heeft de tekst neergepend. De EP gaat dan ook over zijn leven. En over zijn worstelingen.”
Openingstrack van de EP is het zeer aanstekelijke Got Jelly? Check ‘m uit, hier via Bandcamp!
Wij van Ondergewaardeerde Liedjes zeggen, dank je Joep, voor het toffe gesprek! We zijn nu al zeer benieuwd naar ZILST! Maar vooralsnog kunnen we nog prima vooruit met NORA.
