Dit wordt een pleidooi in drieën. Lees hem helemaal, het is het waard.
Pleidooi nummer 1: accepteer humor in muziek. Dat klinkt logisch maar is het voor mij niet, dus dit pleidooi is vooral tot mijzelf gericht. Does humor belong in music vroeg Zappa zich al af. Mijn eerste reactie was altijd: nee natuurlijk niet. Ik zit niet te wachten op bijvoorbeeld Tribute. Eén keertje is nog wel aardig, maar als de gimmick eraf is, is de lol er ook af. Muziek moet je dus bloedserieus nemen. Vond ik. En toch sta ik op een doodgewone zaterdagavond in de V11 in Rotterdam met een grote grijns te kijken naar een band met een zanger met een Urbanusgrimas in een planetenpyjama, die tijdens het eerste liedje een citroen laat zien, die in stukken snijdt en de partjes het publiek ingooit. Een zanger die met regelmaat op de monitoren op het podium staat om met een sardonische grijns het publiek op te jutten. Een band die een alleszins dansbaar liedje speelt dat-ie geen zin heeft in dansen, zoals Scissor Sister dat ooit ook heeft gedaan. En die speciaal voor de vriend in de merchandize, die net weet dat hij vader gaat worden, Make Less Babies speelt. Beetje flauw? Wat melig? Soms wel. Maar ook ontzettend lekker. The Guru Guru, want daar gaat het hier om, had namelijk een missie. Een missie om met humor, heel veel energie en lekkere rockmuziek iedere afzonderlijke toeschouwer te overtuigen. Rockmuziek die wat doet denken aan De Staat, The Mars Volta en Pere Ubu. Het overtuigen van het publiek? Daarin slaagde The Guru Guru met groot gemak. Does humor belong in music? Tuurlijk. Ook voor zeventig man publiek: maak een show, pak het publiek in en zorg er voor dat iedereen met een lach op het gezicht weer naar huis gaat.
Pleidooi nummer 2: Na de pandemie is het bezoek aan muziekpodia nog niet op het oude niveau. En dat is zonde. Want van een avond naar een concert word je altijd blij. Het geeft energie, weet te ontroeren, maakt vrolijk. Hoe een concert was acht jaar geleden weet ik vaak nog wel, wat ik vorige week woensdag op TV heb gekeken al niet meer. Doe jezelf dus dat plezier. ‘Ja maar de kosten dan?’, hoor ik je denken. Zeker bij de kleinere podia vallen die nog best mee. Onder de twintig Euro kun je ontzettend leuke bandjes kijken. In zalen als ZiggoDome kun je zomaar honderd Euro en meer kwijt zijn (foei Tool met kaartjes tot VIJFHONDERD EURO !?!?) maar in kleinere zalen als Hedon, Vera, Evenaar en Rotown kun je nog steeds heel betaalbaar een superleuke avond hebben. Voor een topavond bij The Guru Guru was ik maar ietsje meer dan een tientje het kaartje kwijt en ik had dankzij deze Belgische fijne band een topavond. Dus ga weer naar concerten! Echt doen hoor!
Pleidooi nummer 3: Schrijf voor ons onvolprezen forum. Als je al zover bent gekomen dat je dit leest, dan ben je een muziekliefhebber. Met vast een mening over ondergewaardeerde liedjes. Iedereen kan schrijven en iedereen kan iets schrijven over muziek. De schrijvers van Ondergewaardeerde Liedjes kennen elkaar, zoeken elkaar op, er is al een ontzettend leuke gemeenschap ontstaan. Er ontstaan zelfs mooie vriendschappen uit. Mijn eerste concertbezoeken met andere bloggers hebben inmiddels plaatsgevonden, zoals ook het bezoek aan The Guru Guru waar ik met collegablogger Quint was beland. Ik kan het iedereen aanraden: ga schrijven voor dit forum en sluit je bij ons bloggers aan!
Foto: Eva Vlonk
