De stembussen van de Snob 2000 zijn gesloten, de bekendmaking is nabij. In deze tussenperiode lichten we onze eigen favorieten uit. Welke liedjes zouden heel hoog mogen eindigen volgens de bloggers van Ondergewaardeerde Liedjes?
Als het einde van de wereld nadert en je hebt je lot aanvaard, dan kun je twee dingen doen. Er een feestje van maken, of er eens goed voor gaan zitten met bijpassende onheilsherrie. Heb je in de afgelopen jaren erg je best gedaan om de randen van de alternatieve muziek op te zoeken? En niet voor een feestje gekozen? Dan kan het niet anders dan dat je tijdens de apocalyps Amenra hebt opgezet.
De eerste keer dat ik deze band hoorde in de Snob 2000 staat me nog bij. Een soort van Rivella-gevoel in de overtreffende trap. Post-rock vond ik al fijn, maar dit ging nog een paar levels verder. Een maand of vier later ben ik óm. Op Tweede Paasdag zendt Studio Brussel de Zwaarste Lijst uit. Sinds het album Mass VI ontbreekt A Solitary Reign daar niet en haalde het zelfs dit jaar de 3e plek.
Avant-gardistische postmetal, of is het sludgemetal met wat flinters postrock? Je moet tegen intens geschreeuw kunnen. Logge gitaarriffs die maar blijven voortduren. En reken maar niet op een sprankje hoop of een beetje zonlicht. Als dat al lukt, dan blijft nog steeds behoorlijk schemeren. Teksten over alle pijnen tussen leven en dood. Offers brengen. Onbeantwoorde vragen.
Het spirituele in de muziek van Amenra herken(de) ik niet meteen, omdat ik daar niets mee heb. Maar aan de beklemmende emoties valt niet te ontkomen. Deze muziek pakt je, of je rent gillend weg. A Solitary Reign is, net als bijvoorbeeld .Razoreater. (van het album Mass Iiii) een schilderij waar je naar kunt blijven kijken. Onderga het. En daarna nog eens. En zet het alvast op je lijst voor de Snob 2000 van volgend jaar.
