De stembussen van de Snob 2000 zijn gesloten, de bekendmaking is nabij. In deze tussenperiode lichten we onze eigen favorieten uit. Welke liedjes zouden heel hoog mogen eindigen volgens de bloggers van Ondergewaardeerde Liedjes?
Een band die al een tijdje op de lijst staat om te gaan zien. En dan meteen twee keer de kans krijgen op een festival in je eigen stad. Dat mag je dan toch niet missen, zeker.
Ik kan iedere liefhebber van alternatieve gitaarmuziek een bezoek aan Left of the Dial in Rotterdam aanraden. Wat een heerlijk festival! Kleine zalen op leuke locaties en een dankbaar publiek. Je moet wel op keuzestress voorbereid zijn, in de ruimste zin van het woord. Want bij een verkeerde planning mis je iets leuks of sta je helemaal achteraan bij die ene toffe band. Met een vroegboekkorting is de kaart voor de editie van volgend jaar al binnen en ik verheug me nu al weer op die drie avonden met elk minstens 4 muzikale acts.
Whispering Sons, ik zag ze dus meteen twee keer tijdens Left of the Dial. Het genre postpunk neemt een aardig deel van mijn cd-kast in beslag en deze vijfkoppige Belgische groep gedijt er prima. Debuut-ep Endless Party heeft alles wat je horen wil, als je in de jaren ’80 volop liep te vleermuizen op Joy Division, Sisters Of Mercy, The Cure, Siouxsie & The Banshees of de eerste dagen van The (Death)Cult. Oh, in dit rijtje moet ook een band als The Sound staan.
Afijn, Endless Party is dus een fijne binnenkomer. Als liefhebber van het wave-genre uit de eerder genoemde periode hoor je heel veel boxen geticked worden. Op eerste album Image is hun sound nog verder uitgediept. Maar bij opvolger Several Others wordt de luisteraar pas echt getest. Niks commerciële knieval voor een groter publiek. Paniek, angst en wanhoop spelen nog veel meer de boventoon en het geluid is een stuk donkerder. Droge beats worden afgewisseld met kille pianoklanken. Drama en spanning zijn volop voelbaar in de songs. Het siert de band dat ze gewoon hun eigen gang gaan.
De eerste avond op LotD speelt het vijftal een gevariëerde set waarin de spanning opgebouwd wordt. In slechts 40 minuten is de grote(re) zaal van Perron overtuigd en komt nieuwe single The Talker voorbij. Het nummer is de volgende avond nogmaals te zien en te horen in een set met nieuw werk. Maar ook Hollow (van Image) en het zalig dansbare, van Several Others afkomstige Surface (over spanningsopbouw gesproken!) worden gespeeld. Wéér een geweldig optreden!
Intussen is voor komend jaar het nieuwe album The Great Calm aangekondigd (releasedatum
23 februari). Er is een nieuwe single uit (Cold City) en de band gaat door Europa touren. Ga ze zien.
Alone was mijn kennismaking met de band. Dit nummer mag nog een stuk hoger in de Snob 2000. Daar gaan jullie volgend jaar echt wel voor zorgen.
