Je hebt artiesten die hofleverancier zijn van de Snob 2000 (denk aan Radiohead of Porcupine Tree) en typische Top 2000-artiesten (zoals Queen en Pink Floyd). Er zijn echter ook legendarische artiesten die tussen wal en schip vallen. In Top noch Snob vragen we extra aandacht voor bands, zangeressen en zangers die in 2022 in géén van beide lijsten voorkwamen, maar die daar in 2023, volgens ons, zeker wel thuishoren.
Je hebt one hit wonders en one album wonders. De laatste categorie fascineert me misschien nog wel meer dan de eerste. Mika, bijvoorbeeld. Het jaar 2007, dat was van hem. Van een album scoorde hij meerdere top 10-hits, daarna was het wel weer bekeken.
Terence Trent D’Arby (later veranderde hij zijn naam in Sananda Francesco Maitreya) was er ook zo eentje. Als je op Spotify kijkt naar zijn meest gedraaide liedjes, dan komen zes van de tien liedjes van zijn album Introducing The Hardline According To Terence Trent D’Arby.
Dat is nog tot daaraantoe: de liedjes van dat album zijn gemiddeld 30 miljoen keer beluisterd, de overige tracks in de top 10 halen niet eens de 4 miljoen.
Daarna was het afgelopen. Zoals de Guardian het omschrijft: In 1987, his debut album saw him hailed as a rival to Michael Jackson and Prince – but then his star crashed and burned.
Natuurlijk zou de beste man met een van deze liedjes in de Top 2000 moeten staan. Of dat Sign Your Name, Dance Little Sister, Wishing Well of If You Let Me Stay moet zijn, dat kan me eigenlijk niet eens zo veel schelen.
Maar omdat Ondergewaardeerde Liedjes over ondergewaardeerde liedjes gaat, wil ik hier een lans breken voor Holding On To You, van zijn vierde album uit 1995. Ik was destijds al verliefd op het liedje, en ben dat eigenlijk nog steeds. Waarom het in de VS is geflopt (in Nederland haalde het net de top 40), is mij een raadsel. Het doet me denken aan het solowerk van Corey Glover, de frontman van Living Colour (met name April Rain).
Zullen we deze dan maar gewoon omarmen in de Snob 2000?
