The Final Countdown bracht niet alleen een ommekeer in de carrière van Europe, maar ook een ommekeer in de wereld tussen popmuziek en metal. Veel metalheads verafschuwden de intrede van keyboards in de metalmuziek en zij zagen met lede ogen aan hoe later ook bands als Iron Maiden zich inlieten met dit instrument. Nog grotere doorn in het oog van de gitaarpuristen was dat uitgerekend het keyboard zorgde voor de intrede van Europe in de charts en daarmee ook baanbrekend werk deed voor zowel gevestigde als nieuwe (soft-) metal bands in met name Europa. Ook ik werd door Europe en iets later door Bon Jovi geraakt en schoof mijn Wham! en Spandau Ballet plaatjes opzij. Niet heel lang daarna schoof ik nog een stukje op en ontdekte ik Metallica, Anthrax, Testament en Slayer.
Vóór de wereldwijde doorbraak voor Europe timmerden ze al aardig aan de weg en hadden twee albums op hun naam staan. Het eerste succes was het winnen van een talentenjacht in Zweden en dat leidde tot de opname van hun eerste album ‘Europe’. Op dit album is het nummer Seven Doors Hotel te vinden. Het nummer zorgde voor hun eerste internationale succes(je) en werd omarmd in Japan. Voor de trouwe fans wordt dit nummer vaak ten gehore gebracht bij concerten, zij het niet zo vaak als The Final Countdown.
Op dat eerste album was Mic Michaeli, u weet wel: die toetsenist van dat wereldberoemde intro, nog niet in dienst en speelde zanger Joey Tempest de keyboards. Seven Doors Hotel begint met een rustig keyboard-intro dat verder niet zo heel veel met de rest van het nummer te maken heeft, maar het zet wel een sfeertje neer qua muziek. De versie op dat eerste album is dus gespeeld door Tempest. Deze versie is ook doorspekt van bijgeluiden die waarschijnlijk de horrorsfeer moeten weergeven uit de film The Beyond. Deze cult horror vormde de inspiratie voor Joey Tempest om Seven Doors Hotel te schrijven.
Slechts enkele jaren na het uitkomen van de eerste versie verscheen een nieuwe versie van Seven Doors Hotel als B-kant van Rock The Night. Dit was ook mijn eerste kennismaking met het nummer. Persoonlijk vind ik deze versie met de inmiddels toegevoegde toetsenist Mic Michaeli mooier, omdat er niet zoveel ruis in zit. Laat je dus vooral meenemen naar dat helse hotel uit The Beyond op de tonen van de tweede versie.
