In een zet van pure arrogantie wil ik deze blog graag beginnen met mijn grootste claim to fame: Benjamin Clementine en ik begroetten elkaar toen hij een jointje stond te roken. Twee uur later zong hij de Grote Zaal van TivoliVredenburg aan flarden.
Clementine werd geboren in Londen, maar verhuisde op zijn zestiende naar Parijs, waar hij enkele jaren doorbracht als dakloze straatmuzikant. Zijn debuutalbum At Least For Now gaat veelal over deze extreme periode. Dit album won de begeerde Mercury Prize in 2015 en heeft sindsdien nauwelijks aan kwaliteit ingeboet.
De opener van het album is Winston Churchill’s Boy en is al een op zichzelf staand kunstwerk van meesterlijke makelij. Het mineur piano-intro verraadt een sterke interesse in 19e-eeuwse Westerse klassieke muziek, alsmede een gevoel voor dramatiek. Dan de zang: Clementine begint met het herinterpreteren van de woorden van Winston Churchill, waarna strijkers en piano tegen elkaar opspelen. Subtiele drums leggen een beat neer en ineens is daar de dreiging.
Clementine zingt in dit dynamische nummer over het verlaten van Engeland en zijn uiteindelijke terugkeer. Ik zou elke zin van dit nummer kunnen uitlichten, maar het lijkt me beter als u de tekst er zelf naast legt. Het is namelijk niet enkel de tekst; het is de voordracht! Zelden hoor je zo’n veelzijdige stem die ook zo gecontroleerd is. Clementine zingt als een acteur: de ene keer fluisterend naar de voorste rijen om een couplet later alles naar de sterren te projecteren.
Misschien was het die wierie van eerder, maar zo mogelijk zong hij live nog beter dan op plaat. Menig traan moet zijn gelaten bij dat engelen-intermezzo van Adios, of toen de zaal dat fantastische einde van Condolence tien keer opnieuw mocht zingen. Ook bij het instortende slot van Winston Churchill’s Boy: one day this boy might be the man. Stugge steen die in de schaduw van deze geweldenaar hier geen kippenvel kreeg.
Benjamin Clementine verdient de hele wereld en is al jaren bezig om deze te veroveren met talent, wilskracht en blijkbaar onder het genot van een goede joint. Geniet ervan!
