Gisteren was het exact twintig jaar geleden dat Nina Simone op zeventigjarige leeftijd overleed.
Het is denk ik veilig om te stellen dat de gemiddelde Ondergewaardeerde Liedjes-blogger en -lezer een voorliefde heeft voor de gitaar. Veelal mannen, met zijn drieën, vieren of vijven in een bandje in klassieke opstelling, met zogeheten alternatieve muziek. Het is ook veilig om te stellen dat onder de bezoekers van dit onvolprezen forum Nina Simone een bijzondere positie inneemt, gelet alleen al op het grote aantal liedjes met vaak ook hoge notering in de Snob 2000.
Over Nina Simone hebben we vorig jaar een prachtige podcast gemaakt. Zoals het hoort informatief: na het beluisteren ben je een stuk wijzer geworden. Niet alleen over de persoon en het leven van Nina Simone. De podcast biedt meteen ook een tijdsbeeld van segregatie in de Verenigde Staten van de jaren zestig. Het is ook een persoonlijke podcast geworden waaruit blijkt dat discriminatie, onderscheid, tot de dag van vandaag ook in Nederland niet is uitgebannen. Een aanrader!
Het maken van de podcast was voor mij aanleiding om een stuk te schrijven over de rol van Nina Simone in mijn leven. Het prachtige Love me or Leave me bracht mij weer terug naar Nijmegen in de lente van 2003.
