Eind vorig jaar was ik druk bezig met de afronding van de keuzelijst toen Pinguin Gijs mij attendeerde op The Haunted Youth. Los dat hij het lekker vond klinken had de leadzanger Joachim Liebers een Facebook-oproep ingesproken om vooral op de Snob 2000 te gaan stemmen. Goede zet natuurlijk, maar de band stond echter niet in de keuzelijst en dus heb ik snel nog even Coming Home erbij gezet. Voor wat, hoort wat. Het ligt niet alleen heel lekker in het gehoor, maar het is een lied dat zonder te vervelen op repeat gezet kan worden. Een verstandige beslissing overigens, want het kreeg een keurige Snob-notering op de 431ste plek.
Na het Snobgeweld in december ben ik ze eens goed gaan beluisteren en heb Dawn Of The Freak meteen aangeschaft. Voorlopig is dit met terugwerkende kracht het beste album van 2022. Ze bewijzen dat ze als geen ander weten dat je soms weinig nodig hebt op een topnummer te maken; een uitspraak van de jury tijdens De Nieuwe Lichting van Studio Brussel. Wat mij aantrekt is het dromerige geluid enerzijds, de distortie anderzijds en dat ze veel gelijkenis hebben met de vroege U2 (tot en met War). Ik kan de daaropvolgende vier albums van U2 heel erg waarderen, maar de spontaniteit was eraf en na Achtung Baby zijn ze een beetje van het pad afgeraakt.
Afijn, The Haunted Youth en hun debuutsingle Teen Rebel zijn een afspiegeling van de moeilijke jeugd van Liebers. Ik zou bijna zeggen gelukkig, want het bleek een geweldige voedingsbodem voor zijn liedjes. Zelf zegt hij dat er nog heel veel in de pen zit en met zijn vaste begeleidingsband zijn ze een garantie voor heel veel muzikaal plezier de komende jaren.
