Het is lente. Bloemen komen op, de zon schijnt, de wereld ontwaakt uit de winterslaap. Na zo’n natte maart mag het ook wel weer eens. Melancholie is mij niet vreemd en ik zal liegen als ik zeg dat de herfst daar niet bij past. Maar toch. Lente. Zon op je huid. Op de racefiets met korte mouwen en broekspijpen. Vogelgezang. Een boek lezen achter het huis terwijl hommels en bijen door de tuin hun weg naar stuifmeel vinden. Alle clichés zijn waar en daarom zijn het clichés.
Zoals bij herfst muziek hoort (Tindersticks zonder regen werkt toch wat minder), zo hoort ook bij de lente muziek. She & Him is een duo, bestaande uit M. Ward en Zooey Dechanel. Dechanel speelde de hoofdrol in de film The Go-Getter waarin beiden een rol speelden. Voor de aftiteling werd nog een liedje gezocht, Ward en Dechanel besloten When I Get to the Border van Richard & Linda Thompson te spelen en dat smaakte naar meer. Hun voorliefde voor muziek van George Martin en Phil Spector bracht hen op het spoor van muziek die ontzettend jaren ’60 klinkt, ontzettend Ronettes of Supremes maar ook ontzettend nu.
Volume 3 kwam uit in 2013 en was mijn kennismaking met She & Him. Een ideale lenteplaat. Orkestraal, zwierig. De precieze arrangementen van Ward met de wat onschuldig klinkende stem van Dechanel. Beetje zoet misschien. Maar, zoals de lente kan zijn, ook venijnig. Als tegenwind met regen op een dag die kouder is dan gedacht, terwijl je je jas bent vergeten. Volume 3 blijkt namelijk ook de break-up plaat te zijn na de scheiding van Dechanel en Death Cab for Cutie zanger Ben Gibbard. Liedjes die zonder uitzondering gaan over hartzeer, pijn, maar klinken als vrolijk merelgekwetter. Heerlijk. Het is lente.
