Hoewel er het er alle schijn van heeft dat hij een supporter van Everton is, zou Salford City Football Club eigenlijk veel beter bij Shane MacGowan passen. Bij deze erg sympathieke club hebben ze namelijk maar liefst vijf soorten speciaalbier op de tap! Dit is een gegeven waar heel wat eredivisie-clubs een puntje aan kunnen zuigen; in Nederland moeten we het op het hoogste niveau meestal doen met laf pils uit Zoeterwoude, Enschede of Lieshout. In het Peninsula Stadium zou Shane waarschijnlijk niet zijn weg te slaan bij de tot bar omgebouwde zeecontainer. Salford City is om allerlei uiteenlopende redenen (die ik niet allemaal zal noemen) een opmerkelijke voetbalclub.
Tot 2014 speelde de club op een erbarmelijk amateur-niveau, waar verandering in kwam toen voormalige Manchester United-sterren (te weten Ryan Giggs, Gary Neville, Phil Neville, Paul Scholes en Nicky Butt.) samen met de Singaporese zakenman Peter Lim de club in handen kregen. Dat wierp al vrij snel zijn vruchten af, want na een jaar volgde er een promotie naar League 2; het vierde niveau van de Engelse prof-competitie. Salford werd een profclub. Net zoals het gebit van Shane MacGowan grondig gerenoveerd werd, onderging de ‘ground’ van Salford City FC eveneens een broodnodige metamorfose. Er werd een gezellig stadionnetje neergezet, waar voor weinig geld een (soms leuke) wedstrijd te bezoeken is. De goedkope entreeprijs is geen toeval. Het idee dat het bezoeken van een professionele voetbalwedstrijd voor eenieder bereikbaar moet zijn behoort tot de clubfilosofie van Salford City FC. Buiten het bier, de prettige sfeer en de te prijzen clubvisie om is er nog een belangrijk ding wat Salford tot mijn favoriete buitenlandse voetbalclub gemaakt heeft: de muziek. Bij mijn eigen club (AZ) moeten we het op dat gebied vaak doen met de geijkte Neil Diamond, de nodige house-herrie en hebben we in de rust tegenwoordig een DJ naast het veld staan die er niet voor schroomt om doodleuk Mart Hoogkramer tussen de overige Nederlandstalige troep te draaien. Hoe anders is dat bij Salford City.
Orbital, 808 State, Echo & The Bunnymen, Blondie, Nirvana, The Fall, The Charlatans, The Stone Roses, The Killers, Kasabian, Arctic Monkeys; het is zomaar een kleine greep uit wat je zoal tegenkomt op de playlist van de club. De samensteller is Andrew Gordon en wat mij betreft blijft hij dat nog héél lang doen. Qua muziek is Salford City FC onovertroffen. Of, beter gezegd: zo’n hallucinant goede lijst ben ik niet eerder bij een voetbalclub tegengekomen. Nu is het zo dat de club niet echt veel toeschouwers trekt, wat wellicht dan wel weer iets over mijn muzieksmaak zegt. Het opkomstnummer is een liedje dat -heel toepasselijk- over de plaats Salford gaat. Salford ligt tegen Manchester aan en het is vaak lastig te zeggen of je nu in de ene of in de andere stad bent. Je kan het een beetje vergelijken met Amsterdam/Amstelveen of Beverwijk/Heemskerk. Dit opkomstnummer is steevast Dirty Old Town van The Poguess, de band van Shane MacGowan.
Het nummer komt niet van de hand van MacGowan of een van de andere leden van The Pogues. De oorspronkelijke schrijver is Ewan MacColl, de vader van Kirsty MacColl (de dame je hoort in Fairytale Of New York van The Pogues). Hij schreef het nummer voor zijn theaterstuk Landscape With Chimneys, wat over een noord-Engelse industriestad gaat. Dat hij daarbij Salford voor ogen had spreekt voor zich. De huidige lyric I smelled the spring on the smoky wind was in de vroegste versie: I smelled the spring on the Salford wind en de ‘canal’ waarover gezongen wordt, betreft het Manchester, Bolton & Bury Canal. Daar komt nog bij dat MacColl iin Salford is geboren en opgegroeid. In het toneelstuk zit een moment dat het decor drastisch moet worden aangepast, waar men ongeveer twee minuten nodig heeft. Er was dus een liedje nodig om die tijd te overbruggen. MacColl schreef Dirty Old Town ter plekke. Twee uur later was het in het stuk opgenomen. Het zou uitgroeien tot het volkslied van Salford.
Hoewel The Dubliners hem ook hebben gespeeld is de meest bekende versie natuurlijk van Shane MacGowan en zijn vrienden (hoewel het in het geval van Shane vaak tevens begeleiders zijn). Het is een van de vele meezingers van de band die eigenlijk altijd wel op de setlist staat. Als je hem woordelijk kan meezingen, dan is het de moeite om dit een keertje bij de aanvang van een wedstrijd van Salford City FC te doen, met een IPA of porter van de huisbrouwers in je hand. Maak je geen zorgen over je valse gezang; dat valt daar niet op.
