Nieuwe muziek kan op de meest uiteenlopende manieren tot je komen, van old skool radio tot streamingdiensten als Spotify, Deezer of TIDAL, via sites als Bandcamp of SoundCloud, bij een festival maar ook door een recensie of dankzij een tip van een plaatverkoper of tweet van een andere muziekfanaat. En ja, ook per mail. In de laatste gevallen duurt het alleen wat langer voordat je gehoor kan oordelen.
Zo ontvang ik regelmatig de nieuwsbrief van Stickman Records. Het onafhankelijke label dat in 1994 is opgericht door een Duits stel, Rolf en Jeannette Gustavus, louter om de muziek van het Noorse Motorpsycho uit te geven (mijn reden overigens voor de nieuwsbrief: weten wanneer er een nieuwe release komt van Motorpsycho – al kun je daar ondertussen de klok op gelijkzetten). Gaandeweg werd de catalogus uitgebreid. Het label concentreert zich op niet-commerciële rock in een zeer breed spectrum, met een, zoals zij zelf zeggen, duidelijk zwak voor gekte en een goede melodie met een ruig randje.
In de nieuwsbrief van juni ging Ancient Astronauts van Motorpsycho in de voorverkoop en met een paar muisklikken was ie besteld. Ook de nieuwe King Buffalo zat in de presale, maar dat zei me niets. Je kunt ook niet alles kennen. Toen de band in de editie van juli weer voorbijkwam ben ik eens gaan luisteren naar eerder werk en donderstraalde nog net niet van m’n stoel. Man, alsof een kalm voor mijn deur grazende kudde buffels plotseling op hol sloeg, m’n woonkamer binnenstormde en over me heen denderde. Platgewalst en verkreukeld genoot ik na van deze waanzinnig weldadige woestenij, klaar om me in de band te verdiepen.
King Buffalo bestaat sinds 2013, komt uit Rochester, New York, en maakt, zoals zij het zelf noemen heavy psych. Het aangekondigde en begin september verschenen album Regenerator is hun vijfde langspeler en de derde van hun Pandemic Trilogy. De coronabeperkingen hadden de band de studio ingejaagd. Geen optredens?, dan maar met nieuw werk aan de slag. In 2021 verschenen zo de eerste twee albums van de trilogie, The Burden Of Restlessness en Acheron. Optreden kon weer vanaf eind vorig jaar en recent waren zij nog in Het Valkhofpark in Nijmegen, bij de Vierdaagse feesten. Ja, wist ik veel? Ik had rustig van Leidschendam naar Nijmegen gelopen, om in de juiste sfeer te komen.
Geen band ontkomt aan vergelijkingen. Zo hoor je Tony Iommi-achtige soli, is het hypnotiserende en dragende van Tool alomtegenwoordig en zijn de soundscapes van Pink Floyd niet ver weg. De eerste twee albums ademen de benauwende, opgesloten, maar evenzogoed de vastberaden en onwrikbare sfeer die die periode zo kenmerkte; overlevingsdrang, als mens maar ook als band. Regenerator is spontaner en hoopvoller en lijkt de somberheid definitief te willen buitensluiten, al zal het trio nooit een feestband worden. Proef en geniet van Mammoth, een hedendaagse Comfortably Numb. Pas een paar weken uit, dus wie weet, heb ik het stempel ondergewaardeerd te vroeg geplaatst.
