Jon Henrik Fjällgren – Daniel’s Joik

De vakantie zit er inmiddels al een paar weken op. Mijn kinderen komen langzaamaan weer in een schoolritme. En het einde van dit zomerthema met nieuwe artiesten en acts is één van de laatste stuiptrekkingen van een hete zomer. Hoewel heet…. Onze reis deze zomer ging naar Scandinavië en volgens de Scandinaviërs in Zweden en Noorwegen was het één van de koudste en natste zomers van afgelopen decennia. Dat hadden wij weer… Uiteraard hebben we volop genoten van de schitterende natuur en onderweg van Zweden naar Noorwegen troffen we ook nog een klein groepje rendieren die de Scandinavië beleving compleet maakten. De eerste week in Zweden was erg gezellig, want daar verbleven we bij familie. Ik ben altijd erg nieuwsgierig wat de lokale trends zijn op muziekgebied en onze familie liet mij kennismaken met Jon Henrik Fjällgren die de Zweedse …. Got Talent-versie Talang in 2014 had gewonnen met Joiken.

Wanneer het over joiken gaat, dan heb je mij. Ik vind het mooi en ik heb hier niet voor niets al eerder aandacht aan gegeven in mijn blog over Mari Boine. Ik was daarom ook blij verrast dat joikmuziek bij een breed publiek in een grote talentenjacht aandacht en waardering krijgt. De klanken van het joiken geven uiting aan emotie en zonder woorden wordt er door het joiken wel degelijk gecommuniceerd en daar is Daniel’s Joik een goed voorbeeld van. Dit lied heeft Jon Henrik Fjällgren geschreven voor zijn beste vriend Daniel die hem ontvallen was. Volgens Fjällgren was het alsof hij Daniel hoorde joiken toen hij aan het rouwen was over zijn vriend en dit gaf hem troost en kracht om door te gaan. De jury was ook diep geroerd na het zingen van dit lied tijdens zijn eerste auditie. Ik heb bewust gekozen om niet dat filmpje onder deze blog te plaatsen, maar juist één zonder beelden, zodat je de muziek alleen kan laten spreken. Ik kan me voorstellen dat joiken niet direct aanspreekt, toch wil ik u aanmoedigen om ernaar te luisteren. Ik kom ervan tot rust en dat geldt voor zowel Jon Henrik Fjällgren als voor Mari Boine. Wanneer je vaker dezelfde nummers luistert is het niet eens zo heel moeilijk om mee te joiken, je kunt de tekst eigenlijk niet fout doen.

Over Jon Henrik Fjällgren is veel te vertellen, bijvoorbeeld dat hij van Colombiaanse afkomst is en geadopteerd door een Sami gezin in Zweden en dat hij daar opgroeide als rendierherdersjongen. Tevens dat hij als kind veel gepest werd om zijn kleur en afkomst en daarbij ook troost en toevlucht zocht in muziek. Wat mij eigenlijk nog het meest fascineert aan deze man is dat hij blijft bij zijn band met de natuur en het leven met rendieren. Hoewel er heus wel wat commerciële tintjes in sommige liedjes zitten (de verschillende remixen op Spotify sla ik over na een keer luisteren), houdt dat de muziek wel bij de oorsprong. Joiken!