Franse rock muziek, je hoort het nog steeds niet vaak op de radio en dat is mijn inziens een gemiste kans. Een aantal weken geleden kwam het nieuwe album van Axel Bauer uit. Een prachtig album genaamd Radio Londres. Helaas je hoort het nagenoeg niet op de Nederlandse radio.
Axel Bauer loopt al een tijdje mee, in 1983 was hij er ineens met het hitje Cargo De Nuit. Even was de indruk dat het om een zogenaamd ‘one hit wonder’ zou gaan. Uiteindelijk bleek het gelukkig niet het geval, in 2000 brengt hij het album Personne N’est Parfait uit waarop hij samen met Zazie het nummer A Ma Place vertolkt. Zazie in Frankrijk een grande dame die teksten schrijft voor Johnny Hallyday, Florent Pagny, Jane Birkin en ook Axel Bauer. A Ma Place wordt in het jaar dat het uitkomt verkozen tot ‘Francophone song of the year’.
Een schitterend duet met als thema de moeilijkheid om elkaar te begrijpen als stel. Stilletjes hopen dat de ander verandert terwijl je zelf hoopt dat hij of zij van je houd om wie je bent. Dit verpakt in een lied levert deze Franse parel op.
Ferait-elle pour moi
D’ouvrir un peu la porte
Ne serait ce qu’un pas
Pourrait il faire encore
Encore un effort
Un geste un pas
Un pas vers moi…
Je n’attends pas de toi que tu sois la même
Je n’attends pas de toi que tu me comprennes,
Seulement que tu m’aimes pour ce que je suis
In één woord schitterend, de samenzang, het thema, de muziek. De verbetenheid, de hoop, de twijfel, de dissonant die ook prachtig te horen is in de muziek. En juist dat maakt Franse muziek en teksten soms net wat mooier, de prachtige zinnen, de poëzie, kortom de taal.
Franse Rockmuziek in mijn ogen verdient het juist meer omdat er zoveel prachtige pareltjes zijn. Het is dan zeker ook niet de laatste keer dat ik iets zal schrijven over Franse muziek, dat zou jij toch ook doen in mijn plaats?
