Voor deze zomereditie van Vergeten Hitjes ging ik in gedachten terug naar de jaren ’80. In die jaren werd mijn muzieksmaak gevormd en was dat aan het begin van dat decennium nog veel Top 40 muziek, maar halverwege die jaren werd dat echt wat anders. De radio was mijn grote inspirator en ik nam veel liedjes via het cassettedeck op. Met name de VARA en de KRO wisten in die verzuilde periode van Hilversum 3 mij regelmatig te verrassen met nieuwe bands en nieuwe muziek.
In 1986 stuitte ik op het bandje van Matt Johnson: The The. Eerst een eenmansband, later werd dit uitgebreid, maar altijd is zijn naam verbonden geweest aan deze post-punk band. In Nederland kennen we de band van het nummer Uncertain Smile, maar in Engeland scoorde de band vanaf 1982 aardig wat hitjes maar wist nooit de Top 10 te halen. Mijn favoriet van deze band is het onheilspellende Heartland.
Heartland is een aanval op de Engelse overheid en in het bijzonder Margareth Thatcher. Matt Johnson zei later hierover: Het nummer liep voor op de tijd, want de Amerikanisering van Engeland en de verschillen tussen rijk en arm zijn alleen maar groter geworden. Engeland is qua importantie alleen maar kleiner geworden.
Johnson laat in dit onheilspellend klinkende nummer bijtend van zich horen, half pratend en zingend:
This is the land where nothing changes
The land of the red buses and blue blooded babies
This is the place where pensioners are raped
And the hearts are being cut from the welfare state
Let the poor drink the milk, while the rich eat the honey
Let the bums count their blessings while they count the moneyHere comes another winter of long shadows and high hopes
Her comes another winter waitin’ for Utopia
Waitin’ for hell to freeze over
Vaak wordt gezegd dat de 80-er jaren niet uitblonken in het uitbrengen van goede muziek, maar deze band laat zien dat ze tijdloze muziek maakten.
In augustus staan de vergeten hitjes centraal; liedjes die de absolute top niet wisten te halen of zelfs gewoon in de vergetelheid dreigen te komen. Liedjes ook die een vette herinnering oproepen bij de auteur van de blog.