Shakespears Sister – Hello (Turn Your Radio On)

Niet geheel toevallig komt deze bijdrage voor de vergeten-hitjes-maand uit het jaar 1992; het jaar dat ik veertien oud werd. In dat jaar bracht de band Shakespears Sister het album Hormonally Yours uit met daarop hun bekendste nummer Stay.

Het schijnt dat je muzieksmaak op je 14^de erg bepalend is voor de rest van je muzikale voorkeur. Ik had daarbij het geluk dat  destijds TMF en MTV nog gewoon muziek uitzonden en dat er ook nog degelijke en artistiek verantwoorde videoclips geproduceerd werden Misschien dat ik me daarom de clip van Stay nog zo goed kan herinneren.

Alles wat ik wist over deze band is ingegeven door mijn muzikale en visuele herinnering. Want tot het schrijven van dit stuk wist ik helemaal niets van de band. Niet dat de zangeressen Siobhan Fahey en Marcella Detroid heetten, niet dat Detroid destijds al 40 jaar oud was, niet dat Fahey zangeres in Bananarama was, niet dat Detroid gitarist was voor onder andere Eric Clapton, Bob Seger en Elton John. En niet dat Fahey destijds getrouwd was met Dave Stewart. Dus zo leer je nog eens wat.

Waar Stay een keuze had kunnen zijn, slechts een 26^de plaats in de Top 40, is hun enige andere  ‘hitsingle’ nog beter. En dan heb ik het over Hello (Turn Your Radio On). Het is een ballad en met de warme stem, catchy melodie in het refrein en een typische jaren ’90 gitaarsolo is het onbegrijpelijk dat dit slechts nummer 35 heeft behaald in de Top 40.

De thematiek van het nummer gaat over existentiële onderwerpen als over ‘hoe te leven’, over de noodzaak van verbinding van een individu met andere mensen en de maatschappij. En hoe wanhopig iemand zich kan voelen als deze verbinding er niet is of niet gevoeld wordt.

Life is a strange thing
Just when you learned how to use it
It’s gone

Niet lang nadat dit nummer als single is uitgebracht heeft Siobhan Fahey zich overigens met een depressie laten opnemen in een psychiatrisch ziekenhuis.

Hoe dan ook, dit liedje verdient het om wat meer aandacht te krijgen. Het is onbekend genoeg voor Ondergewaardeerde Liedjes, maar zeker mainstream genoeg om wat vaker airplay te krijgen. En credits voor de producer die vond dat er na 2 minuten en 50 seconden best even geklapt kon worden in de gitaarsolo. Geniaal.

In augustus staan de vergeten hitjes centraal; liedjes die de absolute top niet wisten te halen of zelfs gewoon in de vergetelheid dreigen te komen. Liedjes ook die een vette herinnering oproepen bij de auteur van de blog.