Iedere maand als de radio-luistercijfers gepubliceerd worden, blijkt radiozender 3FM weer een stukje verder afgedaald richting totale marginaliteit. Afgelopen maand was dit gezakt van een bedroevende 2,4% een jaar geleden naar een nog bedroevender 2,0% nu. Ik vraag me steeds af wanneer iemand de stekker er definitief uittrekt. Je kunt het je haast niet voorstellen maar in de hoogtijdagen van de zender haalden ze met gemak 50%. Oké, er waren toen geen commerciële zenders, afgezien van Veronica en andere piratenzenders, maar de zender opereerde onder de allesbehalve hippe naam Hilversum Drie.
Het huidige 3FM staat symbool voor alles wat er mis is aan het huidige radiolandschap, en in feite ook voor televisie. Het is een met belastinggeld gefinancierd publiek station, en zulke zenders zouden anno 2021 de gaten moeten opvullen die commerciële zenders laten vallen. En zich vooral niet moeten richten op hoge luistercijfers of het uitzenden van reclame. Hoezo is het uitzenden van de Top 2000, Boer zoekt Vrouw of voetbalsamenvattingen een publieke taak die met belastinggeld moet worden betaald? Dat kan prima aan commerciële zenders worden overgelaten. 3FM hinkt in feite op twee gedachten: het weigert al jaren in te zien dat ze niet zowel alternatief èn mainstream kunnen zijn: bij iedere Fountains DC plaat zappen de Blof-fans naar Radio 538, en bij iedere Blofplaat schakelen de Fountains DC liefhbbers naar Kink.nl. 3FM is als een Michelinsterren-restaurant dat ook frikandellen op het menu heeft staan: niet in staat om een elementaire keuze te maken en daar consequent voor te gaan. Gevolg is dat het een zender zonder smoel geworden is. 3FM is de V&D onder de radiostations, ten dode opgeschreven tenzij er snel iets radicaals verandert.
Terug naar de gloriejaren van 3FM, toen zoals gezegd half Nederland op de zender afstemde, ondanks de tegenwoordig compleet vergruisde verticale programmering. Iedere omroep had namelijk zijn vaste uitzenddag: de AVRO-maandag, VARA-dinsdag, KRO-woensdag, TROS-donderdag, NCRV-zaterdag, en de vrijdag en zondag waren van iedereen. Iedere dag had een compleet eigen kleur en een eigen smoel, en dit leverde onvergetelijke programma’s op zoals De Verrukkelijke 15, RonFlonFlon, De Avondspits, Paviljoen 3 (met parlementair medewerker Dolf Brouwers). Vooral VARA, KRO en VPRO maakten behoorlijk tegendraadse, soms ronduit anarchistische radio, dat in het huidige 3FM marketingjargon vast ‘eigenzinnig’ zou zijn genoemd. Wekelijks hoogtepunt voor deze puber was de woensdagavond, wanneer ik vanaf 19 uur aan de radio gekluisterd zat voor drie uur Rauhfaser.
Naast natuurlijk heel veel punk & new wave muziek zat het programma vol grappige hoorspelen, onder andere Brom en Ruis, de cursus agressiviteit. Rauhfaser zou je in retrospectief kunnen zien als een puberaal shock-blog avant-la-lettre. Presentator Hans Wijnants mocht graag provoceren door zo nu en dan hele foute muziek te draaien, waarbij de luisteraars konden bellen om hun niet al te genuanceerde mening te laten horen. Zo kwam wekenlang Nothing To Lose van UK voorbij, met de schuimbekkende over-the-top reacties over deze progrock dinosaurussen er vrolijk doorheen gemixt. Ik, als 16-jarige puber, vond dat extreem grappig.
Het programma eindigde steevast met de tragi-komische tekstbijdrage van De Hypochonder, terwijl ondertussen de vaste eindtune inzette, het langzaam opbouwende bas-intro van Princess Of The Streets van The Stranglers. Iedere keer als ik dit nummer hoor voel ik me weer 16.
