Een cover, een bewerking van een bestaand lied door een andere artiest dan de oorspronkelijke componist of uitvoerder, dat lees je als je het woordenboek erop naslaat. Bij ondergewaardeerde liedjes verschijnt er regelmatig een blog waar er een bijzondere cover uitgepikt wordt. De pareltjes van de bewerking zeg maar. En dat er pareltjes zijn blijkt ook wel weer uit deze blog, nou ja vooral het nummer wat centraal staat.
Black Hole Sun, wie kent het niet? Zeg Black Hole Sun, zeg Soundgarden. Zeg Soundgarden, zeg Chris Cornell. De zanger van Soundgarden had een voorliefde voor het schrijven van sombere dan wel donkere teksten, over het algemeen voelde hij zich daardoor beter, zo gaf zelf aan. Het nummer dateert alweer van 1994 maar heeft aan kracht weinig tot niets ingeboet. Maar goed we hadden het over covers en ook dit nummer is natuurlijk maar dan eens gecovered: Paul Anka, Peter Frampton en Brenda Carlile hebben het nummer ooit gespeeld. En het nummer is natuurlijk een monument als het gaat over de stroming waar Soundgarden deel vanuit maakte, Grunge. De muziekstroming die ontstond in hun ‘hometown’ Seattle. Dezelfde stad waar een beeldhouwwerk staat met de titel Black Hole Sun.
De aanleiding voor een cover kan zeer uiteenlopen maar de uitvoering die hier centraal staat werd vertolkt een paar dagen na 18 mei 2017. Genoemde dag en datum zullen altijd verbonden blijven aan Chris Cornell, de dag dat hij er voor koos om uit het leven te stappen.
Black hole sun
Won’t you come
And wash away the rain
Black hole sun
Won’t you come
Won’t you come (won’t you come)
Norah Jones brengt een eerbetoon aan Chris Cornell door een prachtige jazzy uitvoering van Black Hole Sun ten uitvoer te brengen. Zij deed dit in het Fox Theatre in Detroit, en toevallig of niet ook de plek waar Chris Cornell zijn laatste show had gespeeld. Het mooie aan dit eerbetoon is dat het nummer daadwerkelijk een bewerking is van het origineel, totaal anders en toch herkenbaar. Het muzikale talent wat Norah Jones heeft, laat zich hier maar weer eens gelden. Als je bedenkt dat het slechts een paar dagen na zijn overlijden is, en je als artiest het op deze prachtige integere en breekbare manier weet te brengen, dan ben je gewoon groots. Als een nummer op deze manier ook overeind blijft is het ook gewoon goed, in wat voor uitvoering het ook gespeeld wordt. Belangrijk is dat het met liefde wordt gedaan en daar is Norah Jones meer dan in geslaagd!
