Indien je een beetje van sport houdt, dan zijn er sportmomenten die je nooit meer vergeet. Dit kan een prestatie zijn van je favoriete club of atleet, maar ook prestaties die landgenoten hebben neergezet. Zo staat het EK 1988 nog steeds in mijn geheugen gegrift, maar zo kan ik er nog veel meer opnoemen. De volleyballers in 1996, Olympische Spelen Atlanta of de schaatsprestaties van Yvonne van Gennip, Marianne Timmer en vergeet ook niet de zwemmedailles van Pieter van den Hoogenband. Of natuurlijk de winst van Richard Krajicek op Wimbledon. Vaak bloedstollende momenten die leiden tot grote euforie.
Misschien niet zo bekend bij het grote publiek, maar niet minder bloedstollend, was de ontknoping bij ‘Het Wimbledon van het Schaken’ in Wijk aan Zee: het Tata Steel Chess Tournament. Wellicht het meest bekende en grootste schaaktoernooi ter wereld, elk jaar in Wijk aan Zee. Naast het feit dat de grootste schakers ter wereld meedoen, is er tegelijkertijd een groot amateurtoernooi met honderden amateurschakers. Ook trekt dit toernooi altijd veel bezoekers en is er vanuit de hele wereld aandacht. Tegenwoordig is dat ook makkelijk aangezien de toppartijen goed via internet te volgen zijn. Wereldkampioen Magnus Carlsen won het toernooi al vaak en is bijna elk jaar van de partij. In 1985 was het de laatste keer dat een Nederlander (Jan Timman) het toernooi wist te winnen.
Uiteraard is in 2021 alles anders. Geen amateurtoernooi, geen toeschouwers, maar wel 14 grootmeesters, waaronder twee Nederlanders. Anish Giri behoort al enkele jaren tot de absolute wereldtop en werd als eens gedeeld eerste (maar verloor in de tie-breaks) en Jorden van Foreest, een jonge grootmeester, die inmiddels tot de Top 100 van de wereld behoorde. In deze bijzondere editie, zonder publiek, zonder amateurtoernooi, was het rustig in Wijk aan Zee, waar 14 grootmeesters in dertien ronden tegen elkaar schaakten. Zowel Giri als van Foreest speelden een meer dan uitstekend toernooi en even leek het erop dat Anish Giri al winnaar van het toernooi kon worden, maar hij kon (ondanks een betere stelling) zijn partij niet winnen. Alles moest dus beslist worden in de 13de ronde. Jorden van Foreest bekroonde zijn toernooi met een snelle overwinning en Giri moest zelfs oppassen niet te verliezen, zo eindigde de twee Nederlanders samen bovenaan. Een unicum dus. Snelschaakpartijen moesten een beslissing brengen, maar die werden allebei remise. Een ultieme partij werd het daarna. In schaken heet dit Armaggedon. De witspeler moet winnen, maar krijgt een minuut extra op de klok (zes minuten in plaats van vijf). De zwartspeler heeft aan remise voldoende. Topfavoriet Giri had wit geloot en moest dus winnen. Wat resteerde was een fantastisch spannende partij schaak die tot de laatste seconden duurde, waarbij Giri nog leek te winnen, maar ultiem door zijn tijd heen ging. Jorden van Foreest schreef schaakgeschiedenis door dit toernooi te winnen. Kijk maar eens naar onderstaand fragment (overigens met commentaar van de vrouw van Giri).
Het is penalty schieten, in extremis. Armaggedon, Rules Of A Mad Man. Het lijkt wel of de Noorse band Needlepoint dit nummer speciaal hiervoor geschreven heeft.
Struck like a rook when he wanted to
Then snatched the sword from the knight
Disguised as the humblest of bishops
|He went both back and forthTo the sides, left and right
The chessmen on the other side
They were watching terrified
All the rules they knew were gone and all their pawns were knocked out, one by one
Geen flauw idee of Bjørn Klakegg de zanger van de Noorse band Needlepoint kan schaken en welke wedstrijd hij dan hier in gedachten heeft, maar feit is dat bovengenoemd sportmoment en dit nummer prima samen gaan. Needlepoint komt uit Noorwegen, waar overigens de laatste jaren zo veel goede muziek vandaan komt overigens, en speelt jazz rock, folk en ik hoor invloeden van Caravan, maar ook Al Stewart is nergens ver weg. Begonnen als een experimentele instrumentale jazz rock band zijn ze enorm gegroeid. Wellicht geen band voor het grote publiek, maar zeker wel voor de muzikale fijnproever. Hou je van Steely Dan of Crosby, Stills, Nash & Young dan zouden dit mooie referenties kunnen zijn. Het nummer is afkomstig van het album Walking Up That Valley.
Wat mij betreft is de Armaggedon schaakpartij nu al een sporthoogtepunt van het jaar, maar ook dit album gaat bij mij hoge ogen gooien!