Er komt heel veel nieuw materiaal in de mailbox, maar veel is na een korte beluistering al verplaatst. Niet interessant, of beter gezegd niet mijn kopje thee. Onlangs ontving ik een mailing van Pias, die ook de distributie van onder andere The Pilgrims en All Them Witches verzorgt. De nieuwe loot aan de boom is Ledfoot & Ronni Le Tekro. Geen namen die belletjes deden rinkelen, maar zonder ook maar iets te beluisteren was ik vanwege de naam geïntrigeerd. De foto liet twee heren op leeftijd zien en beiden hebben geleefde koppen met veel kilometers op de teller. Meestal levert dat blues op. Echter, het is geen ‘gewone’ blues, maar zoals de mannen zelf stellen ‘gothic blues’: donkere blues over de zelfkant van het leven.
Even voorstellen? Ledfoot is een Amerikaanse singer-songwriter die al twee decennia in Noorwegen woont. In 1983 kwam zijn eerste album uit (als Tim Scott) met de uitstekende single Swear dat door Sheena Easton (matig) gecovered werd. Een jaar later komt het tweede album uit met daarop High Hopes, dat in 1990 opnieuw door hem met The Havalines opgenomen wordt. In 1996 neemt The Boss het op voor zijn EP Blood Brothers en nogmaals voor High Hopes uit 2014 met Tom Morello.
Ronni Le Tekrø is een Noorse gitaarbeul, die sinds 1982 in de hard rockband TNT speelt en tussendoor regelmatig een soloproject aanpakt of een bijdrage aan andere bands levert, zoals Vagabond. Bovendien speelde hij samen met Noorse jazzgitaristen Terje Rypdal en Mads Eriksen.
Toen de twee elkaar leerden kennen groeide er een vriendschap tussen gelijkgestemden. Samenwerkingen kwamen van de grond, maar pas dit jaar kwam er een album van de twee samen. Tussendoor pakte Ledfoot nog een Spelleman (een Noorse Grammy) voor zijn laatste album White Crow. Gisteren zag A Death Divine het levenslicht. Acht tracks die af en toe de Americana aanraken, maar je dwingen ingespannen te luisteren. Soms is het rustig waarbij het gevoel je bekruipt dat er een levensverhaal verteld wordt. Dan weer fantastisch slidewerk, maar altijd is het simpel gehouden en ligt de nadruk op de stem en de gitaren.
De single is Shut Up. Een hypnotiserend lied over stemmen in je hoofd, vanwege het sublieme gitaarwerk en de tekst.
In my own private hell
Repeating my mistakes
I used to have a life
Now that is in the past
Koppen dicht en luisteren, want A Death Divine is meer dan de moeite waard.
