De zomer van 2020 is anders dan alle voorafgaande (en hopelijk alle toekomstige). Reizen kan slechts beperkt en vakantie vieren kan uitsluitend met enige restricties. Nederland is weer ‘hot’ en naar alle waarschijnlijkheid ook de temperatuur in de maanden juli en augustus. Daarom hebben we dit jaar voor het thema Oost West Thuis Best gekozen en bloggen we elke dag over een ondergewaardeerd lied met een knipoog naar de eigen stede of omgeving.
Voor veel Genesis fans is het laatste echte goede album van de band Wind And Wuthering uit 1976. Nadat eerder al Peter Gabriel de band verlaten had, was het in 1977 ook Steve Hackett die opteerde voor de solocarrière. Zoals de titel van hun album daarna ook stelde: And Then There Were Three. Phil Collins, Tony Banks en Mike Rutherford gingen door onder de naam Genesis, maar de muziek maakte tegelijkertijd ook een transformatie door. Van progressieve rock tot meer popmuziek. Die lijn werd langzamerhand ingezet en de cross-over werd in 1983 gemaakt met het album Genesis.
Aan de ene kant een nog progressieve inslag met bijvoorbeeld Mama, maar aan de andere kant ook echte popsongs zoals That’s All, Illegal Alien en Taking It All Too Hard. Dit soort nummers zou de albums daarna de maat worden. In het progressieve kamp zitten ook nog de songs Home By The Sea en Second Home By The Sea.
Home By The Sea is zelfs nog ooit in Nederland op single uitgebracht, maar deed hier niets totdat het nummer toch uiteindelijk (terecht) in de Top 2000 terechtkwam in 2018. Maar eigenlijk zijn de twee nummers samen een suite van ruim elf minuten. Het tweede deel (Second Home By The Sea) is muzikaal echter veel sterker en interessanter.
Een bijna instrumentale track opgebouwd rondom de stevige drums van Phil Collins, laat met name Tony Banks en zijn arsenaal aan keyboards. Het nummer is bijna instrumentaal tot op het laatste moment waar Collins nog zingt:
Images of sorrow, pictures of delight
things that go to make up a life
endless days of summer longer nights of gloom
just waiting for the morning light
scenes of unimportance like photos in a frame
things that go to make up a lifeAs we relive our lives in what we tell you
Waar het eerste deel (Home By The Sea) over spoken in een huis aan zee gaat (een typisch Engels thema lijkt mij), lijken deze woorden juist een eigen reflectie te zijn. Deze zinnen komen ook voor in het eerste deel, maar hier krijgen ze een diepere waarde. Het lijkt er op dat hier veel meer gedacht wordt aan herinneringen aan het verleden, misschien we een mooie zomer aan zee en hoe wij die herinneringen weer kunnen oproepen als we er aan denken of weer op die plek zijn. Weer terug bij het huis aan de zee.
Maar los van het feit of dit zo is, muzikaal valt hier genoeg te genieten en past dit nog bij Genesis’ oude stijl. Het typerende drumwerk van Collins, Banks die losgaat op de keyboards en Rutherford die een goede poging doet om met zijn gitaar in dit samenspel tussen de giganten staande te blijven. Collins vertelde ooit dat dit soort nummers tot stand kwamen met behulp van een ritme op een drumcomputer waar de drie bandleden thuis omheen musiceerden. Later werd dan het nummer helemaal opgenomen (inclusief de echte drums). Die werkwijze hoor je ook terug in dit nummer.
Eigenlijk is het een echte suite en horen de twee songs bij elkaar, maar het geeft ook wel exact weer hoe Genesis toen in de wedstrijd zat. Een makkelijker in het gehoor liggend begin (meer poppy Home By The Sea) en een progressief tweede deel (Second Home By The Sea).
Volg ons op Spotify:
