Saybia – Untitled

De zomer van 2020 is anders dan alle voorafgaande (en hopelijk alle toekomstige). Reizen kan slechts beperkt en vakantie vieren kan uitsluitend met enige restricties. Nederland is weer ‘hot’ en naar alle waarschijnlijkheid ook de temperatuur in de maanden juli en augustus. Daarom hebben we dit jaar voor het thema Oost West Thuis Best gekozen en bloggen we elke dag over een ondergewaardeerd lied met een knipoog naar de eigen stede of omgeving.

Het mag geen nieuws zijn dat er in de muziek tientallen, wat zeg ik, honderden bands op te sommen zijn die een korte periode ‘on top of the world’ stonden en er net zo hard als ze gekomen waren weer vanaf zijn gedonderd. Het heeft me altijd verbaasd en geïntrigeerd. Waarom vallen sommige bands om naar de ‘goede’ kant van de muziekgeschiedenis en anderen tegenovergesteld? Het is absoluut niet zo dat deze bands of artiesten per definitie minder goed of getalenteerd zijn. Soms is dat oprecht jammer, soms totaal niet. Het blijft boeien.

Een band die ik vroeger (ja, ik praat tegenwoordig steeds vaker zo) enorm kon waarderen, was de  rock/indieband Saybia. De band was niet weg te denken gedurende vrijwel mijn middelbare school en MBO tijd. Ze waren er ineens, de heren uit Denemarken. De eerste kennismaking was met het nummer The Second You Sleep en kort daarna met The Day After Tomorrow, beiden in 2002. Ik ben het album, met eveneens de naam The Second You Sleep, gaan halen bij de platenzaak Van Leest in de Apeldoornse Hoofdstraat. Het geld dat ik had verdiend bij het tankstation waar ik een bijbaantje had, bestond uit Euro’s. Voor het eerst kocht ik een album met dit spannende, nieuwe geld. Hoeveel het album heeft gekost weet ik niet. Waar het is gebleven weet ik eveneens. Wel weet ik dat Van Leest (met het kenmerkende Bordeaux-rode interieur) en het tankstation van destijds beiden niet meer bestaan.

Saybia bestaat nog wel. De band treedt nog steeds op en brachten in 2015 nog een nieuw album uit. Na 2008 was het echter wel gedaan met de roem in ons land. De aanleiding was zeer tragisch. De band stopte noodgedwongen tijdelijk na het tragische overlijden van de vrouw van frontman Søren. Ze hebben zich nooit meer weten te herpakken.

Toen ik ze vorig jaar per toeval op Spotify weer tegenkwam en de albums terug begon te luisteren, bleken met name de eerste twee albums nog dicht aan de oppervlakte te zitten. Het was gelijk weer terug. En toen kwam ik op het tweede album een nummer tegen dat ik me totaal niet meer kon herinneren. Het kan er aan liggen dat het hier om de ‘hidden track’ van het album ging, maar ik was oprecht verbaasd dat ik dit nog niet eerder gehoord had.

Het blies me weg. Het nummer had alles waar ik van hou. Het is stemmig, dramatisch (wie houdt er nou niet van een beetje drama?) en er wordt de tijd voor genomen. Vrij letterlijk, in dat laatste geval. Het nummer duurt ruim 17 minuten. En dat is lang, zelfs voor mij. Toch voelt het totaal niet als een dik kwartier naar muziek luisteren. En geloof me, er zijn nummers waarbij ik na twee minuten al denk Het is wel mooi zo. Gek genoeg heeft het nummer geen naam en wordt enkel aangeduid met de titel Untitled. En zelfs dat is niet vreemd. Het past erbij, en ik heb geen idee hoe je het nummer anders zou moeten noemen.

Voor mij is dit het ultieme vakantienummer ter begeleiding van een memorabele roadtrip. En dat is precies waarom dit nummer zo prachtig bij deze anders-dan-anders zomer past. De auto is ineens weer het go-to vakantie vervoersmiddel voor de vakantiegangers die het toch buiten de landsgrenzen willen zoeken. Stel je dit nummer nummer voor tijdens een lange autorit met in de achteruitkijkspiegel de ondergaande zon. De langzame opbouw en de lange haast minimale afbouw tot het einde. De tijd moet wel voorbijvliegen.

Laten we hopen dat dit nummer deze zomer bijdraagt aan een fijne herinnering van de zomervakantie van 2020. Dat verdiend het. Niet alleen omdat het zo adembenemend mooi is, maar ook omdat Saybia het simpelweg verdiend om herinnerd te worden, niet enkel als een voetnoot in de muziekgeschiedenis.

Volg ons op Spotify:

Niet op Spotify:
The Reuters – Song 19 (Break Out)