Het is 4 januari rond een uur of tien. De hectiek van de kerstdagen en oud en nieuw is weer voorbij. Ook voor mij gaan deze dagen gepaard met lekker eten en een toename van het lichaamsgewicht. Dat alleen al geeft mij genoeg redenen om de hardloopschoenen maar weer eens te gebruiken waarvoor ze bedoeld zijn. Daarnaast mag ik het ook graag doen om mijn gedachten even on hold te zetten. Op dat moment zat ik net in een verhuizing en moest er nog van alles geregeld worden. Verder had ik net nieuwe oordopjes, die perfect zouden moten blijven zitten, tijdens het hardlopen. Niks zo irritant dan van die dopjes die continue los gaan zitten.
Ik begin met lopen, het is koud, maar niet te koud en het is droog. Perfecte weersomstandigheden voor een nieuw persoonlijk record. Dan besef ik maar weer dat ik blij ben dat ik… shit oordopje zit los…. Blij mag zijn dat ik dit kan doen en eigenlijk nooit iets heb qua gezondheid… shit, oordopjes zitten weer los… BAM!
Die BAM was de stoep waar ik vol met mijn gezicht op viel doordat ik struikelde en omdat ik zat te klooien met de oordopjes kon ik mijn handen blijkbaar niet als reflex op tijd gebruiken om de val te verzachten. Het licht ging uit en vlagen herinner ik me van een ambulance waar ik in word gedragen. Blijkbaar heeft iemand 112 gebeld, maar wie is mij nog steeds een raadsel. Oef, dit had best ernstig kunnen zijn, bedenk ik me later, maar ik kom er vanaf met 3 hechtingen in mijn bebaarde kin, dus niemand ziet het ook nog eens.
Enige tijd later heb ik het met iemand over een idee voor een liedje waar ik een blog over zou kunnen schrijven, en hij komt met The Artist In The Ambulance. Het nummer pakt me omdat het in eerste instantie lijkt te beschrijven hoe de tekstschrijver, in dit geval ook de zanger, een bijna dood ervaring heeft gehad en gered lijkt te zijn door een ambulancebroeder. In eerste instantie lijkt het zo, maar het gaat nog iets dieper.
Late night, brakes lock, hear the tires squeal
Red light, can’t stop, so I spin the wheel
My world goes black before I
Feel an angel lift me upAnd I open bloodshot eyes
Into fluorescent white
They flip the siren, hit the lights
Close the doors, and I am gone
De band word Thrice word opgericht in 1997 door zanger Dustin Kensrue en gitarist Teppei Teranishi, terwijl ze op de middelbare school zitten in Irvine, Californië. Wat begint als een metalcore band, groeit uit tot een punkrock band, die niet bang zijn om meerdere muziekstijlen te combineren. Maar naast dat Dustin lekker kan rocken en gitaar spelen, is hij ook gelovig. Hij is een tijd diaken in een van de megakerken van The Mars Hill Church. Als de oprichter van deze kerk beschuldigd word van foute spelletjes, stopt hij daarmee. Maar juist dat evangelische van die megakerk (ik stel me voor dat het gaat zoals de EO dat zondags uitzond), dat komt terug in The Artist In The Ambulance.
Een bijna dood ervaring na een ernstig auto ongeluk, is al reden genoeg om daar een liedje over te schrijven, maar geloof me…daar gaat het niet om. Dustin is niet de artiest in de ambulance, nee, hij is de ambulance zelf. De artiest ben jij en het verkeersongeval symboliseert al je shit in je leven. En waar in een echte ambulance de verpleegkundige je leven fysiek redt, kan een liedje als dit dat emotioneel gezien doen.
And I hope, that I will never let you down
And I know, that this can be more than just
Flashing lights and soundsCan we pick you off the ground?
More than flashing lights and sounds
Je kunt als zanger van een grote band wel allemaal mooie dingen zingen, maar je moet ze ook wel echt menen, vindt Thrice. Om het maar even heel cliché te maken. Het is zoals Morgan Freeman tegen Jim Carrey zegt in de film Bruce Almighty: You gotta be the miracle. Of terwijl wacht niet totdat de ambulance verpleegkundige als een wonder komt om je leven weer op de rit te zetten, maar zie dit wonder om je heen gebeuren. En wellicht ben jij wel die artiest in de ambulance, door een opbeurend gesprek met iemand te voeren, een luisterend oor te bieden, of je hulp aan te bieden.
Thrice is een band waar ik nog niet eerder van gehoord had. The Artist In The Ambulance is nooit op single uitgebracht, maar is wellicht door zijn diepere betekenis een favoriet nummer op de setlist van Thrice. En of je nou gelovig bent of niet, iedereen kan er wel wat uithalen.
