Stereolab is nooit de band geweest van het grote succes en wellicht is het niet de grootste naam voortgekomen uit de jaren ‘90, maar qua creativiteit en invloed zul je zelden een band vinden die meer waardering weet te oogsten dan deze Engels-Franse act uit Londen.
Op basis van hun bekendste nummer French Disko zou je kunnen denken dat het puur een gitaarband is. Echter dit gitaargeluid is maar een aspect van alle invloeden en muzikale uitingen van de band. Wat dat betreft is Stereolab net zo goed een elektronische act, met een voorliefde voor het analoge synthesizer geluid, maar ook hoor je jazz, bossanova en krautrock terug in het bandgeluid. Het totale oeuvre van de band is een absolute aanrader, het leeft en voelt als een warme muzikale deken, de ideale metgezel in verwarrende tijden.
Het eerste hitlijst-succes kwam in 1993 tot stand, drie jaar na de oprichting. De EP Jenny Ondioline werd een redelijk succes in eigen land. Vierde track op deze EP was een nummer met de naam French Disco. Disco met een c. Deze track kreeg aardig wat airplay en werd dan ook terecht de B-kant van de single Jenny Ondioline. Het nummer is wat langer en waaiert wat meer uit her en der dan de latere Disko met een k versie. Het is echter niet zo dat dit een mindere versie is. Integendeel, het blijft die aantrekkelijke punch houden en is daarbij gewoon iets avontuurlijker.
In 1994 werd een nieuwe versie opgenomen, met dus de kleine naamswijziging. De track is bijna een minuut korter, en lijkt meer to-the-point. Het is uiteindelijk niet meer een hit geweest, maar de nieuwe versie is wel de track waarmee Stereolab het meest zal worden geassocieerd in latere jaren. Dit nummer is ook regelmatig gecoverd.
De bekendste cover is wellicht die van Editors. Editors bracht dit nummer uit als – toepasselijk – een B-kant en wel van de re-release van de single Munich. De tweede single van de band werd eerst uitgebracht in 2005 maar wederom in 2006 vanwege de op dat moment groeiende populariteit. Deze versie is dan nog eens een minuutje korter. Het is absoluut geen slechte versie. Het nummer past heel goed bij Munich en is gelijk één van de leukere bonustracks van de band. Uiteraard klinkt de signatuur tekst, het Franse woord La Resistance!, wat minder natuurlijk uit de mond van Tom Smith.
Ook al is French Disko oorspronkelijk een product van de jaren ‘90, de boodschap past uitstekend bij de huidige tijd. Zoals zoveel teksten van de band.
Though this world’s essentially an absurd place to be living in
It doesn’t call for bubble withdrawal
I’ve been told it’s a fact of life, men have to kill one another
Well I say there are still things worth fighting for
La resistance!
De wereld is totaal absurd en lijkt er niet logischer op te worden. Gelukkig is Stereolab gewoon nog lekker ongewoon en verzet de band zich tegen alles wat ons standaard muzikaal door de strot wordt geduwd. Deze geëngageerde band is onafhankelijk, innovatief, kent invloeden uit het verleden, maar heeft vooral ook de blik gericht op een mooiere toekomst.
Wat betreft French Disko is verzet trouwens zinloos. Dit zal uiteindelijk in een rechtvaardige wereld worden gezien als de track van de jaren ‘90 en is nu al één van de meest aantrekkelijke muzikale statements ooit gemaakt.
