Er is altijd wel wat discussie over welke versie er beter is. Je hebt natuurlijk het kale, korte en directe origineel van Billy Bragg uit 1983, en je hebt de aangeklede hitversie van Kirsty MacColl van een jaar later.
Beide versies zijn klassiekers, maar A New England betekende in ieder geval met name dankzij die coverversie meer naamsbekendheid voor eerstgenoemde; en voor laatstgenoemde haar grootste hit.
I was twenty one years when I wrote this song
I’m twenty two now, but I won’t be for long
Billy Bragg was vrij jong toen hij het nummer schreef. Hij was echter geen 21 jaar als je de tekst van het nummer letterlijk zou willen nemen. Als je weet dat Bragg geboren is in 1957 dan was hij in 1983 dus een stukje ouder dan dat. En dat is te verklaren, want de openingszinnen zijn gewoon gejat van een ander nummer. Op zich kun je van slechtere artiesten iets jatten: het zijn namelijk de openingszinnen van Simon & Garfunkel’s Leaves That Are Green uit 1966.
En als je als Bragg dus toch al bezig bent met leentjebuur spelen, wellicht dat je de melodie van het nummer ook ergens anders vandaan kunt halen? En ja hoor, Bragg schept er gewoon over op dat hij de melodie heeft geleend van het nummer Cowboy Song van Thin Lizzy. Overigens ook een heerlijk nummer.
A New England zit verder wel heel erg knap in elkaar. Bragg heeft vroeg in zijn carrière een zeer herkenbaar bravoure-liedje gemaakt over liefde en verlangen. De muziekliefhebber kent dit nummer dan ook, of zou het anders zeker moeten leren kennen. Tot op heden wordt het vaak nog luidkeels meegezongen als Bragg het live speelt. Sinds de dood van Kirsty MacColl is de live-uitvoering van het nummer echter veranderd. Het oorspronkelijk nummer kent twee coupletten. Dat was in 1984 voor MacColl te kort, dus heeft Bragg toen voor haar een extra couplet geschreven. Nu zingt hij live standaard die langere versie; hij draagt het nummer steevast aan haar op. Wellicht is zijn oorspronkelijke nummer voor de echte muziek-snob dan wel de ultieme versie, maar wat betreft Bragg zelf is erg duidelijk dat hij de uitvoering en de uitvoerder van de coverversie in ieder geval zeer weet te waarderen.
