Ik wil graag een lans breken voor Doro Pesch, omdat zij baanbrekend werk gedaan heeft voor vrouwen in de metalmuziek. Ik kwam erop nadat ik Floor Jansen de Popprijs zag winnen op Noorderslag. Ik moest ineens denken aan de gastbijdrage van Doro Pesch in het nummer Who I am van After Forever, de voormalige band van Floor Jansen. Er staan ook enkele live-opnamen van het duo Floor/Doro op YouTube, maar die zijn qua geluid erg slecht. Echter wel goed om te horen dat Floor Doro aankondigt als the queen of metal…. en zo is het maar net!
Doro Pesch (volledig Dorothee Pesch) start haar rock carrière bij Snakebite (nooit meer iets van gehoord) en daarna wordt zij frontvrouw van Warlock. Warlock is typisch jaren ’80 metal. Ik hou van dit genre, want ik ben ermee opgegroeid. Warlock was best baanbrekend met een zangeres, want dat was in die tijd niet gangbaar. In de progrock kwam het vaker voor, maar in de metal was dit een zeldzaamheid. Doro kwam dan ook snel aan de muur te hangen op mijn puberkamer, want dat was toch een stuk aangenamer om naar te kijken dan al die lelijkerds van Metallica en Iron Maiden. Lita Ford heeft ook een poging gedaan in de eighties, maar Doro blijft ongeëvenaard. Pas in de jaren ’90 zien we een toestroom van vrouwen in de metal, met onder andere en zeker niet in de laatste plaats: de Nederlandse Anneke van Giersbergen van The Gathering.
De sound waar Warlock als band in 1987 mee eindigt wordt door Doro voortgezet onder haar eigen naam. Van de Warlock bezetting is op dat moment ook weinig meer over, dus in die zin is dit wel een logische stap. Na een voortzetting van de Warlock sound op de eerste twee Doro albums, volgt een iets meer mainstream periode voor Doro, om in het begin van deze eeuw terug te komen met een écht heavy metal album Calling the Wild. Hoe het ook zij; Doro is rock, Doro is metal en als zij haar strot opentrekt, dan hoor je Doro en niemand anders.
De Duitse komaf van Doro horen we regelmatig terug in Duitstalige nummers. Meestal zijn dit powerballads, zoals het allereerste Duitstalige lied Für Immer dat nog uit de Warlock tijd stamt. Persoonlijk vind ik het altijd wat extra dimensie geven wanneer Doro in haar moederstaal zingt. Om die reden heb ik gekozen voor Herzblut, een nummer van het album Fear No Evil uit 2009. Het nummer geeft goed weer hoe Doro ooit klonk en nog steeds klinkt en wat mij betreft altijd blijft klinken. Tenslotte kan maar één vrouw zichzelf Queen Of Metal noemen….. en dat is Doro!