In de Snob 2000 op #1168
Suddenly… life has new meaning
Suddenly… feeling is beingAnd you shine inside
And love stills my mind like the sunrise
Dreaming light of the sunriseSuddenly, I don’t have to be afraid
Suddenly, it all falls into placeAnd you shine inside
And love stills my mind like the sunrise
Dreaming light of the sunrise
Dreaming light and…
De band Anathema uit Liverpool heeft een bijzondere muzikale geschiedenis. In de 90’er jaren begonnen als een doommetalband, na een aantal jaren het roer omgegooid naar gothic metal (met grunts), maar ook dat genre weer losgelaten. Via een stevig rockalbum werd de cross-over naar een album meer in de stijl van Pink Floyd, terwijl medio 2010 ook die stijl weer een beetje werd losgelaten en het er op het album We’re Here, Because We Are Here een wat meer stevige rocksound werd neergezet. Ook in latere albums bleef de sound van de band veranderen, maar de veranderingen zijn de laatste jaren wat meer subtiel geworden.
2010 dus. De titel van het album verwijst naar een zin die regelmatig door Britse soldaten werd gebruikt bij de invasie in de Tweede Wereldoorlog. En de thematiek van het album is dan ook wel zwaar op de hand. Behalve Dreaming Light. Het lijkt alsof tussen de wat zwaardere teksten hier opeens de zon doorkomt. Na een donkere periode, veel regen, wordt het droog en tussen de wolken door begint de zon te schijnen. Muzikaal klinkt het heel breekbaar en als de zang begint klinkt er hoop. De zon komt op en schijnt over de weilanden.
Zanger Daniel Cavanagh zegt over dit nummer: Mijn favoriete track is Dreaming Light, omdat het waarschijnlijk het meest persoonlijke is wat ik heb geschreven en waar ik het meest trots op ben. Waar ik van hou is het optimisme in de melodie en de emotie in de tekst en melodie. Ik herinner mij exact de dag waarop ik dit schreef. Ik weet nog hoe het bij me kwam en hoe ik mij voelde nadat ik het nummer had geschreven. Het was een speciale tijd en een speciaal gevoel. Het was een cadeau!
Voor mijzelf springt dit nummer er ook uit. Het hele album is uitstekend. Veel tijd is gestoken in de opnames, de kleurklank van de instrumenten en de boodschap die de band over wil brengen. Dit nummer is niet alleen van belang voor de band, maar is ook een hoeksteen op dit album. Toegankelijk, emotioneel en hoopgevend.
De zwaarmoedigheid van de muziek en teksten op dit album zat hem voor een deel in het gebrek aan een manager, platenlabel en juist in 2010 veranderde er veel. Ook daar is dit nummer een voorbeeld van. Een doorkijk naar een hoopvolle toekomst.
De parallel met alle negativiteit van een oorlog, maar daar doorheen toch genieten van de kleine dingen, zoals een zonsopkomst. Dromend van een betere wereld, een betere toekomst en een nieuw begin.
