De Isley Brothers hadden mega-hits in de jaren zestig met popliedjes zoals Shout en Twist & Shout. In 1966 vertrokken ze naar Tamla Motown, maar met uitzondering van This Old Heart Of Mine (Is Weak For You) waren ze daar weinig succesvol. In 1969 stappen ze over naar het platenlabel T-Neck en scoren gelijk een nummer 1-hit met It’s Your Thing. Ook de opvolger I Turned You On doet het uitstekend, maar daarna wordt het minder. Tot zij in 1973 besluiten een oude single af te stoffen: Who’s That Lady. Deze 1.0-editie was een cha-cha/bossa nova-achtige uitvoering met een ondersteunend orgeltje. Het verkocht voor geen meter.
Geïnspireerd door Carlos Santana die met zijn Latijnse invloeden heel succesvol was geworden nemen ze het opnieuw op met een andere melodie, een ander tempo, een aangepaste tekst en een voorname plek voor het gitaarwerk van Ernie Isley. De laatste was een meer dan uitstekende gitarist geworden mede door de lessen van éné Jimi Hendrix, die in 1964 een korte tijd bij de Isley Brothers speelde. When I finished the solo to That Lady, Kelly looked at me for 15 minutes straight without blinking. I felt like I had one foot on the ground, one on Mount Olympus. I went from a black-and-white world to Technicolor.
In 1973 waren er nauwelijks soulplaten met zwaar gitaarwerk. Het idee ontstond in de studio. Ze werkten met dezelfde producenten als Stevie Wonder (die toen met Innervisions bezig was), die hem aanmoedigde de aanwezige fuzz box te gebruiken. That Lady wist net niet de hoogste positie te bereiken, maar tot begin jaren tachtig zouden ze nog meerdere grote hits scoren.
Persoonlijk vind ik That Lady nog steeds een van de beste crossover tracks ooit en ik ben stom verbaasd dat het nooit de Top 2000 haalde. In 2014 sampelde Kendrick Lamar That Lady voor I; de eerste single van zijn succesvolle album To Pimp A Butterfly.
https://www.youtube.com/watch?v=s4oCKDii_nA
