Een onbekende naam, maar de Brit Pete Wingfield speelde de piano op onder andere B.B. King in London en Seventy-Second Brave voor de Keef Hartley Band. Maar ook voor Van Morrison, The Housemartins, The Beautiful South, The Hollies, Jimmy Witherspoon, Paul McCartney, Dexys Midnight Runners, diverse albums van Colin Blunstone en vanaf 1983 achttien jaar bij de Everly Brothers. Bovendien was hij producer voor het debuutalbum van de Kane Gang en van de hit I’m Gonna Be van The Proclaimers, en hij schreef de megahit Tribute (Right On) van The Pasadenas (1988).
In alle eerlijkheid moet ik toegeven dat ik dit pas te weten ben gekomen toen ik besloot een blog te schrijven over zijn enige hit uit 1975; Eighteen With A Bullet. Een doo-wop soulachtig lied met een dubbele bodem.
I’m eighteen with a bullet
Got my finger on the trigger, I’m gonna pull it
Een bullet is de Amerikaanse uitdrukking voor een vette stip die in de wekelijkse muzieklijsten worden uitgedeeld. In de V.S. stond Eighteen With A Bullet inderdaad met stip op de 18de plek (om op de 15de plek te stranden). In Nederland kreeg het lied in de Veronica Top 40 als geste een stip toen het de 18de plek wist te bereiken, want eigenlijk had het er geen recht op omdat het maar twee plekjes gestegen was. 18 bleek ook het hoogst haalbare en het stond maar 5 weken in de lijst.
Net zoals de dubbele bodem zingt Wingfield Eighteen With A Bullet met twee verschillende stemhoogtes. Het hele lied is een woordspelletje over de wekelijkse lijsten, want een bullet (stip, dus) betekent dat je een hit in handen had. Hij zingt dat hij een ‘oldie but goodie’ is, vraagt veel gedraaid te worden en dat hij nu ook graag een album wil opnemen. Tegelijkertijd kan je het ook anders uitleggen: de zanger is 18 jaar jong en heeft last van een ‘bullet’. Ja, denk er maar rustig over na. Ik geef een hint…..ODOL. Nee, niet het mondwatertje.
Nog steeds niet? Vooruit, een tweede hint dan…. Een rolletje pepermunt in de broek. Echt, meer geef ik er niet.
So hold it right there little girl, little girl
We’re gonna have big fun
Hij vraagt een meisje om hem op haar ‘playlist’ te zetten, want hij is nu een single maar ze zouden samen een album kunnen maken. En dit alles lekker verpakt in een heerlijke melodie, waardoor het in 1998 zijn weg vond naar de soundtrack van de film Lock, Stock, and Two Smoking Barrels met Jason Statham, Vinnie Jones en Sting.
