Als kind ben ik spelend wel eens in een bos brandnetels gevallen. Natuurlijk met een korte broek en een T-shirtje aan, zodat mijn moeder driftig met verkoelende smeerseltjes aan de slag moest. Maar gifsumak is nog veel erger. Oorspronkelijk kwam de plant alleen voor in Canada, Noord-Amerika, Mexico, Bermuda, de Bahama’s, Japan, Taiwan en China, maar helaas dachten onwetenden een leuk plantje met mooie bloemen mee te nemen. In Nederland komt gifsumak alleen in Hemelum (Friesland) voor, omdat in 1919 stammetjes langs de dijk gezet zijn als bescherming tegen de afslag. Het zou tot begin jaren ’60 duren, voordat ze er achter kwamen waarom er zoveel kinderen ziek werden. Inmiddels zijn de planten hoger dan de aanwezige wilgen.
Gifsumak in de Engelse taal is Poison Ivy. In de Batman-strips (en film) is er een dame met dezelfde naam, die min of meer een eco-terrorist is. Tevens wordt de naam gebruikt voor vrouwen waar je beter weg kunt blijven. Zo las ik jaren geleden een bericht dat een vrouw een einde aan het leven van haar man wilde maken. Ze smeerde haar vagina vol met een giftige vloeistof en smeekte vervolgens haar man om haar oraal te bevredigen. De man rook echter onraad toen hij zijn tong uitstak en sleurde de vrouw mee naar een ziekenhuis. Daar bleek dat ze haar doos des doods met gif had ingesmeerd. Het gevolg een aanklacht voor poging tot moord. Met recht een kutwijf.
Geen idee of Suzanne Köcher een hartenbreekster is, maar op haar nieuwe single klinkt het alsof zij de luisteraar hypnotiseert met haar woorden. Zwoel en sensueel; een mix van Joni Mitchell, Dusty Springfield, Judee Sill en Nico (van The Velvet Underground). De muziek is psychedelische folkrock met een been in de zestiger jaren. Liedjes als kleine verhaaltjes over hoop, liefde en fantasie. Haar debuutalbum, Moon Bordeaux en de EP Blood Red Wine, zijn uit 2017, en sindsdien treedt ze niet langer solo op maar met haar band Suprafon.
De single Poisonous Ivy is nu 3 maanden jong en dus eigenlijk nog te vroeg om het ondergewaardeerd te noemen, en ik hoop dat hun nieuwe album komende herfst dat in Austin, Texas, is opgenomen de doorbraak in Nederland zal betekenen. Maar ik heb er een hard hoofd in, want de eerste uitstekende eerste single van het album, Peaky Blinders, kon ook al geen potten breken. Poisonous Ivy is ook niet opgepakt door de Indie stations. Heel jammer. Misschien via deze blog?
