Distant Smile was de vierde single-hitje voor Cuby & The Blizzards. Het zou pas in 1968 op een album uitgebracht worden: On The Road, een uitgave van Boek en Plaat. Na de single viel de band voor de eerste keer uit elkaar vanwege interne problemen. Zo moest de heer Brood kortstondig het cachot in vanwege wegens het bezit van narcotica en waren er meningsverschillen tussen Muskee en Gelling ontstaan over de toekomst van de band.
De lijmpoging van de platenmaatschappij werkte maar kort, want een jaar later viel de band weer uit elkaar en werd Brood vanwege aanhoudend drugsgebruik definitief uit de band gezet. Nieuwe bezetting, maar in 1972 was het definitief over. Pas in 1995 kwam de band in de 1970 bezetting, zonder Eelco Gelling maar met Erwin Java, weer bij elkaar en waren ze bijzonder succesvol tot het overlijden van zanger Harry Muskee in 2011..
In het kader van de 70ste verjaardag van Harry Muskee bracht een aantal jonge Drentse artiesten in 2011 in het TV-programma Jongens van het Noorden – Back Home (TV Drenthe) een eerbetoon aan de Drentse blueslegende. Gitarist Bernard Gepken nam de Cuby & The Blizzards-klassieker Distant Smile voor zijn rekening.
Bernard Gepken is onder andere bekend van het Trio Hout Moet: Daniël Lohues, Bernard Gepken en Guus Strijbosch. Na een aantal jaren allennig langs de Nederlandse theaters te hebben getoerd besloot Lohues in 2011 een beroep te doen op muzikale vrienden Bernard en Guus. Twee muzikanten die vervolgens de daarop volgende jaren in dienst speelden van de liedjes van troebadour en verhalenverteller Lohues.
Op Distant Smile zijn de rollen omgedraaid. Een hoofdrol voor Bernard Gepken en Lohues die zorgt voor het subtiele, maar onmisbare, pianogeluid. Onvervalste Cuby-blues in een nieuw jasje. Niet het herkenbare gitaarspel van Gelling of de krachtige stem van Cuby. Klein, intiem en ingetogen met respect voor het origineel en … voor Harry.
En Harry hoorde en zag gelukkig nog dat het goed was.
