Eergisteren overleed The Night Tripper aan een hartaanval. Mijn eerste kennismaking met Dr. John, The Night Tripper, was in 1973 toen hij met Right Place, Wrong Time zes weken in de Tipparade stond. De tweede keer was zijn gastoptreden bij het afscheid van The Band (The Last Waltz) met Such A Night. In mijn gedachten was hij toen al bejaard; althans zo klonk hij met zijn nasale zang.
Right Place, Wrong Time was een combinatie van blues en funk en de tekst gaat over zijn leven: That was my life for a long time. At the same time I was in the wrong place at the right time, and the right place in the wrong time, too. That was the problem.
Mac Rebennack (bouwjaar 1941 in New Orleans) was toen al de dertig gepasseerd en had een muzikaal leven achter zich. In 1954 werd hij op 13 jarige leeftijd ontdekt door blueszanger Professor Longhair en op zijn 16de was hij producer bij Ace Records en speelde hij als gitarist in diverse bandjes. Tot in 1960 een stuk van zijn linkerpink afgeschoten werd en hij in eerste instantie basgitaar ging spelen om uiteindelijk de piano als zijn instrument te kiezen. Drie jaar later kreeg hij een gevangenisstraf opgelegd vanwege handel in narcotica en het houden van een hoerenkast.
In 1968 kwam de langverwachte doorbraak met het album Gris-Gris met I Walk On Guilded Splinters; een combinatie van psychedelica met New Orleans-R&B. In de jaren zeventig zou hij nog acht albums uitbrengen. Vanaf eind jaren 80 zou hij voornamelijk diverse stijlen verbinden. In A Sentimental Mood (blues en (jazz), Goin’ Back To New Orleans (jazz en R&B) en zijn voorlaatste album Locked Down (funk, blues en rock); de laatste met steun van Dan Auerbach van The Black Keys. Het album zou een Grammy winnen voor beste blues album.
