Het komt vaker voor, popmuzikanten die er een ander bandje op nahouden. Zo rommelt bijvoorbeeld Alex Turner van Artic Monkeys bij tijd en wijle met The Last Shadow Puppets en doet Jack White sinds The White Stripes solo van alles, maar ook in The Raconteurs en The Dead Weather. Damon Albarn van Blur lijkt bijna een projectenman, met onder andere The Good, the Bad & The Qeeen en zijn virtuele Gorillaz – de enige band bestaand uit animatiefiguren – keren vaker terug. Dat er niets nieuws onder de zon is, bewezen Jack Casady en Jorma Kaukonen van Jefferson Airplane al in de jaren zeventig met hun Hot Tuna.
Hot Tuna begon ergens in ’69. Grace Slick, zangeres van Jefferson Airplane, herstelde van een keeloperatie en de heren wilden ondertussen vrijuit musiceren en improviseren, voorbij het JA-geluid. Het mooie is: dat doen ze – met tussenpozen – tot op de dag van vandaag, al zijn ze inmiddels 75 (Casady) en 78 (Kaukonen). Hun vijfde album, America’s Choice, het is inmiddels 1975, had redelijk succes (#75 Billboard) en komt wellicht bekend voor door de wasmiddelendooshoes. Na begonnen te zijn met een meer akoestisch geluid zaten ze op die plaat in een steviger periode, gekenmerkt door een wat gruizig bluesy rockgeluid dat dankzij de lijzige stem van Kaukonen wegblijft van de standaard hardrock van die tijd.
Wellicht dankzij dat specifieke geluid is het is één van mijn meest gedraaide platen. Stevig zonder meteen de buren op je dak. Zoiets. Er staan meerdere parels op. Leuk is bijvoorbeeld de Robert Johnson-cover Walkin’ Blues, maar ook Hitsingle #1 met een mooie melancholieke gitaarsolo mag er zijn. Overigens allesbehalve een hit want nooit op single uitgebracht.
Mijn favoriet is Funky #7, een grunge-nummer ver voordat de grunge werd uitgevonden. Oergrunge dus, later opgedolven door de paleontologen van Mother Love Bone, Soundgarden en Temple of the Dog. Op YouTube is ook een live freakversie te vinden (bezoek ondertussen gerust het toilet of ga even koffie halen in de keuken), maar voor het compacte en echt lekker groezelige, houd ik het bij het origineel. Oerrr!
