Onlangs ontving ik ongevraagd een mail van een PR-bureau. Foei! Dat mag tegenwoordig helemaal niet zonder voorafgaande toestemming. Nieuwsgierig als ik ben toch even de moeite genomen de koppen te snellen; ze bleken circa 65 platenmaatschappijen te vertegenwoordigen. Van die kleine – in een nichemarkt werkende – onafhankelijke labels, die op kleine schaal artiesten en bands de gelegenheid geven hun muzikale vruchten op vinyl en/of ceedee te laten persen. Een verzameling uitgevers van Noord Europa tot Australië en van Zuid Europa tot de V.S. Drie Belgische, maar niet één uit Nederland. Vreemd?
Afijn, de mail ging over muziek en dan ben ik heel vergevingsgezind en helemaal toen bleek dat ik heel veel op hun website kon beluisteren. Natuurlijk, het is niet allemaal mijn (brede) smaak en ik haak af wanneer een doom-metalband drie minuten hetzelfde geluid en toon produceert. Althans, dat gevoel heb ik er soms bij. Maar gelukkig zijn er altijd uitzonderingen die de regel bevestigen en die vond ik bij de band Karakorum. Wie? Een Krautrock-band uit Zuid-Duitsland, vernoemd naar een door Dzjengis Khan opgerichte oude stad in Mongolië en ongeveer 7 eeuwen geleden met de grond gelijk gemaakt. De band bestaat sinds de herfst van 2014.
De vijf mannen zijn gespecialiseerd in lange nummers, zoals in de jaren zeventig heel gewoon was evenals conceptalbums. Niets mis mee, mits men spanning weet op te bouwen én vast te houden. Er stond een YouTube-clip bij de informatie over Karakorum; een liveopname van een track, Fairytales, van hun laatste boreling: Fables And Fairytales met meer dan 40 minuten intrigerende muziek verdeeld over slechts 3 tracks: Phrygian Youth, Smegmahood en Fairytales. Een mooie kans om te kijken of men de spanning ook live kan overbrengen en ze slaagden met vlag en wimpel met continu tempo- en stemmingswisselingen. Sferische opening, mooie opbouw, vet orgelwerk en scherp gitaarspel. En kennelijk heeft de drummer op de klassieke wijze les gehad, want hij hanteert de stokjes met de traditionele grip. Toen ik mij ging inlezen bleek dat zij zeer gecharmeerd waren van Birth Control, Can, Frumpy, King Crimson, Gentle Giant, Genesis, Miles Davis en Frank Zappa. Met die constatering stonden ze helemaal aan de goede kant van mijn muziekvoorkeur.
Fables And Fairytales zal morgen – 24 mei – officieel uitkomen, maar is niet hun eerste album; twee jaar geleden kwam Beteigeuze uit. Hun nieuwe album is een voortzetting van de gekozen koers of zoals ze zelf zeggen: we stralen de Krautrock uit de zeventiger jaren direct in het heden en nemen de luisteraar mee op een reis naar een tijd toen muziek nog ‘heavy’ was en de nalatenschap van de hippies niet in een kluis opgeborgen zat.
Karakorum speelt dit jaar diverse concerten in hun thuisland en de naburige landen. Volgend jaar zullen ze ook op festivals optreden en ze hebben plannen om ook Nederland aan te doen. Met beide albums hebben ze uitstekend materiaal om de luisteraar en bezoeker te binden.
